Online Üye
Online Ziyaretçi
İki bin dokuz yılı bir Aşure gününde
Pak ruhunu Mevlâ’ya metanetle vermiştin
Hey gidi anacığım boşluğun nasıl belli
Bugün anneler günü sana güller dermiştim
Ama yanımda yoksun olamam ki teselli
Gözyaşımla durmuşum mezarının önünde
Dualarım sanadır her günümün annesi
Mekânın cennet olsun gönlümün şahanesi
Benim dışımda olan evladını yitirdin
Sevginin tamamını bana verdin yaşarken
Kıymetini bildim mi bilemiyorum anam
Daima bağışlardın ben haddimi aşarken
Üzerimde hakkın çok gülemiyorum anam
Yalnız koyup gidince o an beni bitirdin
Dualarım sanadır her günümün annesi
Mekânın cennet olsun gönlümün şahanesi
Yaratanını bilen tertemiz bir ümmiydin
On altı yıl dayandın sabredip yokluğuma
Duanla arkamdaydın yeter ki oku deyip
Yine karışıyordun açlıkla tokluğuma
Hassasiyetin vardı üstüm(d)e pek titreyip
Kalbin duygularınla çok mu çok samimiydin
Dualarım sanadır her günümün annesi
Mekânın cennet olsun gönlümün şahanesi
Mezarına diktiğim gülleri kokluyorsun
Kurumasınlar diye hep gelip suluyorum
Güller sen kokuyorsun varlığımın sebebi
Gülistanında gerçek huzuru buluyorum
Ey yanan yüreğimin ebediyyen habibi
Rüyalarımda beni sürekli yokluyorsun
Dualarım sanadır her günümün annesi
Mekânın cennet olsun gönlümün şahanesi
Kucaklar dolusuyla rahmeti yolluyorum
Annelerine koşan yavruları görünce
Hislerim kabarıyor iki gözüm de nemli
Günler seneyi kovup hüküm böyle sürünce
Anladım ki yokluğun ne kadar da önemli
Seninle olmak için cenneti kolluyorum
Dualarım sanadır her günümün annesi
Mekânın cennet olsun gönlümün şahanesi