Şair dediğin Allah’a kuldur
Ararsa gidecek gönüllerde yolu çoktur
Ismarlama fikirlere karnı toktur
Halkın derdini aşkla yazar
Zalim olanları derin dibine sokar
Şairdeki dil aşkla muhabbet dilidir
Şair şiirlerini oku da gönlünü şenlendir
Şair dediğin kendini halkını hakkı bilendir
Halkın derdini aşkla yazar
Zalim olanları derin dibine sokar
Şairin eli hak elini tutar
Hakkı olmayanı alanı heceleri yutar
Hakkı sömürenin hali ile yerin dibine sokar
Halkın derdini aşkla yazar
Zalim olanları derin dibine sokar
Şair dediğin gönül dostudur
Hak ile hakkın yolu yolcusudur
İmanla hakkın kuludur
Halkın derdini aşkla yazar
Zalim olanları derin dibine sokar
Herkes yazdığını hayal sanır
İşte o zaman okumadan yanılır
Okuyun gönlü içinde ışık yansıtır
Halkın derdini aşkla yazar
Zalim olanları derin dibine sokar
Şairin kalemi güldür
Halkından ayrılmak ona ölümdür
Şiirleri dersen halkın malı gönlüdür
Halkın derdini aşkla yazar
Zalim olanları derin dibine sokar
Şair şiir yazar ağlarken gülümser
Sanmayın mutlu diye gülümser
Derdi olan derdini unutsun diye gülümser
Halkın derdini aşkla yazar
Zalim olanları derin dibine sokar
Şair dünya malında yoktur gözü
Halk için hak içindir sözü
Nefretle bakanın yıkar o gözü
Halkın derdini aşkla yazar
Zalim olanları derin dibine sokar
Haktan aldığı ilhamla hak sözü yazar
Bilir zalimler hep mezar kazar
Ey kullar içine düşmeyin diye şair yazar
Halkın derdini aşkla yazar
Zalim olanları derin dibine sokar
Vakti gelince ölümle aranızda gider sanmayın kaçar
Haktan geldi hakka gider ötelerde size bakar
Kul Mehmet’im gönlümde bunlar akar kalemim yazar
Halkın derdini aşkla yazar
Zalim olan benden sonra varsa diye
Onu da sizler yerin dibine sokun diye
Sizlere uzaklardan bakar
Mehmet Aluç-Kul Mehmet
