Gözlerim yollarda bekler yâri her seherde
Görse cemalini canıma can olsa acep
nerede
Derdim aşkında yanmaktır perde perde
Hasret kaldım cemaline göremedim yine
bu gece
Aşkla nazlı yâri beklemeyle eder mi
gönül pes
İstersen yolda aşkı için yüreğini kes
Aşktır bu belli olur gönülde görür
herkes
Hasret kaldım cemaline göremedim yine
bu gece
Gönlüm bir kuş gibi görmek için eyler
heves
Onun kokusu ile alır bu gönül tatlı
bir nefes
Nazlı yar sevmek içindir nedir
gönlündeki o kafes
Hasret kaldım cemaline göremedim yine
bu gece
Aşkla sevmelerde olmaz hiç taklit
Aşkla sevmelere bulunur her zaman
vakit
Aşk ile sevmelere gönülle gözler olur
şahit
Hasret kaldım cemaline göremedim yine
bu gece
Aşk olursa taklit o gönülde bozulur
Üç gün sonra gider aşk yok olur
Aşk ile sevenler bu âlemde az bulunur
Hasret kaldım cemaline göremedim yine
bu gece
Gönülde aşkla şairler şiir yazarlar
Sanmayın okumayan olmayınca kızarlar
Aşk nereye varır mısralarında ona
bakarlar
Hasret kaldım cemaline göremedim yine
bu gece
Kul Mehmet’im imanla aşk hakikattir
İmanla aşkı yıkan bilin ki nefrettir
İmansız aşkla alınan nefes söyleyin
nefes midir, eziyettir
Hasret kaldım cemaline göremedim yine
bu gece
Yar yola çıkmış beklesin
o sevdiğim demiş
O beklesin derken
gönlümde bin bir çiçekler yeşermiş
Aşkı bilmeyende
beni sevinçli görünce bu delidir demiş
Yârin
cemaline aşka hasret kalmayan nereden bilebilir vuslatı
Mehmet Aluç-©Kul Mehmet-