Ansýzýn daldýðýmýz, hasretin gölgesinde,

Sabrýmýn içsesiyle, sessizlik çiziyorum.

Kalbimize sunulan, saadet belgesinde,

Kasavetten ar edip, baðrýmý eziyorum.

Kudretin gölgesidir, þu kalbimi bürüyen,
Gemiler var ruhumda, adým adým yürüyen, 
Yelkenleri kýrýlmýþž sahillerde çürüyen,
Mýsralar kefenimiz, inatla yazýyorum.

Bazen þiire düþer, sohbetlerin yollarý
Mevla’m ketum etmesin, þu konuþan dilleri
Þiirlerle doldursun, Rabbim nice kollarý
Dilekler listeleyip, umutla geziyorum.

Var mýdýr ki nihayet, mýsralar denizinde,
Yararýz urun urun, âþýklarýn izinde,
Gelir nazarým yansýr, o nar gibi yüzünde,
Sýzlanýr sözcüklerim, içine sýzýyorum.

Ýstesem her geceye, bir mum dikip yakardým,

Eyleþirdi yokluklar,  gölgelere bakardým,

Lütfetsen nehir olur, çaðlayarak akardým,

Þiir denen dilberi, parmakla kazýyorum.

Asla uzak kalamaz, þiirle vuslatýmýz,

Tebessüme gark olur, Âdemde suratýmýz,

Yarýþ atý gibidir, yazarken süratimiz,

Meal tefsir anlatmaz, harflerle yüzüyorum.

Âdem Efiloðlu