Online Üye
Online Ziyaretçi
Rüyalarıma gelme!
Ağlak bir yalnızlık içinde olmasın başın/
Bil ki;
Alnı öpülesi alnım
Kan revan içine dolsa da
Ve kursağımda serçe telaşı
Üstümde kilomdan ağır
Yâr bedelleri var/
Hani demirci mehmed’in
İki diş arasında döktüğü
Karanfilden gülle…
Aşk nefesi gibi/
Bedenimde…
Ve gönüme yüklendiğinde
Ayaklarım toprağa berdes oldu
Yüzü ablak yaralar açıldı yerin dibinde
Beni vefasızlık öldürür
Bir çiçek gülüşünde mezar taşım
Avurtlarımda son ciğara telaşları
Ve vatanım
Irmağım
Taşım
Toprağım
Dualı gömleğim
Tabakam
Mintanım
Tanınmaz bir yaranın
Işığında gözlerim
Kemikler üryan
Kemikler meçhul
Hani her şey varken
Değeri bilinmeyen ekmek
Cephede katmerlidir
Nefer terinden…
Üzümler çürüse de
Nefesler çürümez
Boğaza tıkanan
Son lokmada…
Yaralanmış bir martın
Saçlarına yorgan oluruz
Hacer kızın şalı basılır
Trakyalı kâmilin
Göğsüne…
Ve kürt niyaz’inin
Yarasını diker
Laz Mehmet…
“Canı cana sararlar
Kandan kına yakarlar…”