Ve penceresindeyim gecenin
Yaralı bir kurt çığlığı var
yüreğimde
Sert esiyor rüzgârlar
Amansız şimdi içimdeki
sonbahar
İğnesinde,öfkemle gözyaşlarımın
arasından sıyrılıyor bir akrep
Sokuyor biteviye umuda dâir
mavilerimi
Akrabası da var
üstelik:kılkuyruk…
Dolanıyor oda ardı sıra
sevdiceğimin
Arsızca,edepsizce pervâne
misâli
Pay kapma peşinde nâdân
Kompleksli bir yapının dışa
vurumu doyumsuzluğu
…
Şimdi bakışıma oturur bir
yetimlik
Dolar gözlerim fon
müziklerin ince nağmelerinde
Sonra sıcak bir yatak arar
tenim
Anne karnındaki bir cenin misali
kıvrılmak için…
Ruhumu bunaltan,çatlatan
yalnızlığımın kimsesizliğidir
Yağar sıkça cinnet
yağmurları kapkara üzerime
Kan tutar ellerimi
Kâfiyeleri kötürümleşir
dizelerimin
Günaha sokar beni senin yokluğun
Mavi düşlerim renk
değiştirir gözlerimde
Karanlığı kıstırır hırsım
köşe başlarında
Sahi,
Neden şiirin gökkuşağı
siyahtır şimdi bende ?
Neden gecenin ecesi malzeme
olur şair bozuntularına ?
Ve neden önüne gelen salyalarını
akıtır önünde !
Hele bazıları “yağmur taraf
tutmaz” der.
Oysa,bir metre öteye sel
iken,
Bir metre sonrasına
rahmettir
Gözden kaçırdıkları.
Ve kavgalıyım kendimle tekme
tokat gecenin ayazında
Ve titrer karanlığın dibinde
şiirlerim bir öksüz oğlan gibi
Evet !
Kan tutar ellerimi
Kafiyeleri kötürümleşir
dizelerinin
Ve günaha sokar beni onun
yokluğu
…………..02 Mart
2016/kolay…10:53