Susmak bazen,ağlamaktır.
Sessiz ama haykırarak.
Hüngür hüngür ağlamaktır.
Odanda tek başına.

Bazen çıkıp sokağa.
Düşünmektir geçmişi.
Kafanda kurmaktır,
Olmayacak hayalleri.

Adı üstünde,
Hayaldir sonuçta.
Gidecek yerim yok.
Hapisim bu camdan fanusta.

Sokak lambasından daha çok aydınlatırdı,
O güzel yüzün.
Bana umursamaz derlerdi.
Ama bilmezlerdi benim içimdedir asıl hüzün.

Edebiyattan kalan bir şairin şiiri gibiyim.
Önyargıyla bakıyorlar bu nefret dolu suratıma.
Kalemi kırıp yazmamak istiyorum.
Bu onsuzluk kokan satırlara.

Benim tek dostum bir defterdir,birde kalem.
Yazmaktan başka varmıdır ki çare ?
Beni yazmak getirdi bu hale.
El sallamak düşer koşa koşa giden yare 

Kerem SEZAL
26.02.2016


( Susarak Ağlamak başlıklı yazı Kerem SEZAL tarafından 26.02.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu