Muayenehanenin kapýsý açýldýðýnda salonda bekleyen hastalar arasýnda kýpýrdanmalar oldu.
Gelen Dr. Gürbüz bey’di.
Gürbüz bey hastalar arasýndan odasýna geçerken, hafif baþýný öne eðerek selam verdi. Göz ucu ile gelenleri de süzmeyi ihmal etmedi.Ancak, oturanlar arasýndan dikkatini biri çekmiþti.
Orta yaþýn üzerinde, Saçlarý dökük, boyu ile bedeni paralel denecek kadar kalýn ve iri yapýlý çil benizli bir adamdý.
Sanki hafýzasýnýn derinliklerinde saklý kalan, flu bir film gibi simasý tanýdýk gelmiþti.
Odasýna oturduktan sonra, sekreter haným içeri girerek:
-Hasta almaya baþlayalým mý?
- Tabi  tabii.
Sekreter tam odadan çýkarken Gürbüz bey:
- Þeyyy, bekleyen iri adamý acil hasta yoksa öncelikle almamýz mümkün mü?
Sekreter haným:
- Bir acilimiz var, ardýndan hemen…
Gürbüz bey:
- Peki tamam,
Dr. Gürbüz bey, gelen hastaya ultrason yapýp, raporladýktan sonra, gönderir. Bir an önce simasý tanýdýk gibi gelen, o iri yarý adamla görüþmek istiyordu.
Çok geçmeden hafýzasýndaki adam, beraberinde kendisi ile ters orantýlý zayýf, omuzlarý düþmüþ, orta boylu buðday benizli kadýn ile içeri girer.
Doktor Gürbüz bey yerinden kalkarak, adama elini uzatýp,
- Hoþ geldiniz der.
Adam iri eleri ile Gürbüz beyin elini kavrayarak
- Hoþ bulduk deyip koltuða oturur yanýndaki bayan ile beraber.
Doktor Gürbüz bey iri yarý adamýn gözlerinden gözleri ayýrmayarak.
- Hastamýz hanýmefendi mi?
Ýri yarý adam:
- Evet Doktor bey, eþim…
Doktor Gürbüz bey kadýna dönerek:
- Geçmiþ olsun, nedir sýkýntýnýz?
Kadýn tam bir þeyler söylemeye yeltenirken, iri yarý adam ondan önce davranarak:
- Doktor bey! Tam bir senedir gitmediðimiz doktor, çektirmediðimiz film, yaptýrmadýðýmýz tahlil kalmadý. Ama bir türlü hanýmý düzeltemedik. En son bir Dâhiliyeciye gittik, muayene ettikten sonra, “birde ultrasonuna baktýralým” diye size gönderdi. Karaciðerinde problem mi ne varmýþ? Hepatit mi nedir?öyle bir þeyler diyorlar.
Doktor Gürbüz bey:
- Anladým. Diyerek yerinden doðrulur ve hastaya masaya yatmasýný söyler.
Hasta, eþinin yardýmý ile masaya sýrtüstü yatarken, Doktor Gürbüz bey de ultrason cihazýnýn baþýna geçerek, tabureye oturur.
Dr. Gürbüz bey, Hastaya ultrason yaparken bir yandan da iri yarý adama bakmaktan kendini alamaz ve sorar:
- Simanýz bana yabancý gelmedi, adýnýz ne? Nerelisiniz? Ne iþ yaparsýnýz?
Ýriyarý adam yerinden hafif doðrularak:
- Benim adým Yasin, Nizipliyim, yani Nizip’in çardak köyündenim. Ben kendimi bildim bileli þoförlük yaparým. Belki 40 seneyi devirmiþimdir bu meslekte.
Þoför deyince, doktor bir ara duraksadý. Hastanýn karný üzerinde jelli probu kaldýrdý, hafif biraz jel sürdükten sonra yine prob’u gezirirken:
-Köyün ile Nizip arasýnda mý Dolmuþçuluk yapýyorsun?
Yasin saçalarýný kafasýndaki kel bölgeye doðru eliyle tarar gibi yaparak:
- Evet doktor bey, köyümüm ile Nizip arasýnda dolmuþçuluk yapýyorum.
Doktor Gürbüz bey Hastaya “tut nefesin býrakma, iyice nefes al, al al býrakma” talimatlarý ile ultrason cihazýnýn ekranýndan görüntüyü incelerken, Yasin hakkýnda kafasýndaki fluluk hafif aralanýr gibi oldu. Ýçinden acaba, acaba o mu? Diye geçiriyordu. O mu deðil mi? Düþünceleri doðrultusunda hafif göz ucu ile Yasin’e bakarak sorar:
- Daha önceleri senin jip’in vardý deðil mi?
Yasin bu soruyu duyunca kafasýn kaldýrarak, gözlerini biraz daha sýkarak doktora bakar :
- oooo, o çok eskidendi. Eskiden bu minibüsler pek yoktu. Bizim oralarda jip ile dolmuþçuluk yapýlýrdý. Ben de epey bir süre jip’çilik yaptým anlayacaðýn.
Yasin yaslandýðý koltuktan hafif öne doðru gelerek:
- Sen nereden biliyorsun benim jip’çilik yaptýðýmý Doktor bey?
Doktor makinenin düðmesine basarak birkaç görüntü çýktýsý alýrken, probu kaðýt havlu ile silerek yerine taktý. Birkaç kaðýt havlu rulodan alýp yatan hastaya uzatarak, geçmiþ olsun temennisinde bulunduktan sonra, Yasin'e dönerek:
- Ben seninle yýlar önce karþýlaþmýþtým. Tanýþmýþtým.
Yasin kafasýný kaþýyarak, hatýrlamaya çalýþýr ama nafile..
Kim? Tanýdýk biri mi acaba? nerden olabilir? nereden? … düþünür, ama bir türlü çýkaramaz.
Yasin hafif dudaðýný bükerek:
- Bilmem olabilir? Ama kusura bakmayýn doktor bey nasýl oldu bu? Nereden tanýþmamýz?
Doktor ellerini yýkayýp kaðýt havlu ile silerken koltuðuna oturur. Bu arada hasta, yerinden kalkarak eþinin yanýndaki koltuða oturur.
Kadýn.
- Doktor bey nasýl çýktý filmim?
- Korkulacak bir þey yok. Ancak yeme-içmene daha dikkat etmelisin. Ben raporu
vereceðim size, sizin doktorunuz size gerekli izahatý yapar. Ona göre hareket edersiniz.

Kadýn.

-Allah razý olsun Doktor bey.
Doktor Tekrar Yasin’e dönerek :
- Yýllar önceydi, ben daha lise talebesiydim. Anam rahatsýzlandý. Þimdi sizinde söylediðiniz gibi, gitmedik doktor býrakmadýk. En son birileri dedi ki: “ Kýzýlin köyünde bir ziyaret var, birde oraya götürün” Mevla’m kimseye dert vermesin. Ýnsan çaresiz kalýnca, her þeyden çare umar hale geliyor. Rahmetli babam da annemi götürmekle beni görevlendirdi. o sýralar köyde oturuyorduk. Ben de Nizip'in Dað köylerindenim. Bizim oralardan bilirsiniz sizin oralara gelebilmek için en kestirme yol da dað yoludur. Anemi bir ata bindirdiler, bende atýn yularýndan tutarak yola düþtük. Hava güllük gülistanlýktý. Akþama doðru Kýzýlin’e vardýk. Söz konusu ziyarete gittik. Bir gece burada geçirmemiz söylendi. Hoþ zaten gece bastýrmak üzereydi. Geri dönecek durumda da deðildik hani. Geceyi orada geçirdik sabah bir uyandýk ki ne uyanalým. Her taraf beyaza bürünmüþ. Geri dönüþümüz zorlaþmýþtý. Havanýn soðukluðu bir yandan, annemin durumu diðer yandan ve gideceðimiz mesafenin uzunluðu da ayrý bir dert. Tek olsam tekrar dönüþ zahmetli olsa da çekilirdi. Ama anamý nasýl bu kar-kýþ kýyamette daðlardan aþýrýrdým. Tam bu çýkmazlar arasýnda bocalarken yeþil, çadýrlý bir jip göründü köyün yolunda.
Jip yolcusunu indirdikten sonra manevra yaparak geldiði yöne doðru dönerken önüne geçtim. Tombul yanaklý, saçlarý dökülmeye baþlayan, sýcak bakýþlý sürücüye yaklaþtým.
- Abi, Nizip’e mi gidiyorsunuz? Dedim.
Jip’teki sýcak adam gülümseyerek
- Ne o Nizip’e mi gideceksin?
Ben baþýmý anama doðru çevirerek ben deðil anamý göndereceðim. Ben at ile dað yolundan Köye gideceðim. Anam hasta, at ile getirdim. Ama havanýn durumu tekrar götürmemi engelliyor. Bir zahmet Nizip’e ulaþtýrýrsanýz  Size minnettar kalýrým. Neyse ücreti baþým üstüne.
Þoför o sýcak bakýþlarýyla bir anama baktý bir bana. Gülümseyerek,
- Ne demek! Sizi burada býrakacak deðilim ya. Nizip’e ananý ulaþtýrýrým. Oradan
Dolmuþa bindirir sizin köye gönderirim. Hatta dolmuþ yoksa ben götürür evine kadar býrakýrým yeðenim. Sen meraklanma, Gözün hiç arkada kalmasýn.Anana anam gibi bakarým.
Bu sözler içime bir huzur verdi. Sanki bir daðý omuzlarýmdan aþaðý indirmiþti. Anamý alýp jip’e bindirdik. Onlar köyden aþaðý doðru ilerlerken bende atýma binerek dað yoluna yöneldim.
Ýkindin vakti eve ulaþtýðýmda anam gelmiþti. Anamýn yanýna giderek :
- Nasýl geçti, ne oldu, nasýl rahat gelebildin mi dedim.
Anam elimden tutarak,
- Bak oðlum o beni getiren jip’çiyi hafýzandan sakýn ola silme. Allah ne muradý varsa versin. Beni evime kadar getirdi. Ücret teklif ettik ama almak istemedi. Az biraz kabul ettirinceye kadar akla karayý seçtik. Yarýnýn ne getireceðini kimse bilemez. Bir gün bu adam ile karþýlaþýrsan veya iþi sana düþerse sakýn yüz çevirme. Sana emeklerimi helal etmem...
Doktor Gürbüz bey derin bir nefes alarak, iskemlesi ile Yasin’e doðru hamle yaptý ve
dizine dokunarak:
- Ýþte o  jipi’in sürücüsü þu an karþýmda duran Yasin’den baþkasý deðildi.
Doktorun ayaða kalkmasý ile beraber, Yasin de Aðýr cüssesi ile kalkarak birbirlerine sarýldýlar. Bu sarýlma sanki 30 yýllýk bir hasretin, bir özlemin, bir aramanýn neticelenmesi gibiydi. Bu iki birbirini tanýmayan adam, sanki yýllarýn dostuymuþ gibi birbirlerinden gözerlini ayýramýyorlardý.
Duygu seli ve suskunluðu Yasin’in hanýmý böldü.
- Allah Allah nerden nereye…
- Yasin, Valla doktor bey, rüyamda görsem inanmazdým. Zaten hafýzamý zorlasam da
çýkaramadým bir türlü siz. Ancak bu anlattýðýnýz daha dün gibi gözlerimin önünde. Ne diyelim dünya küçükmüþ…
Doktor Gürbüz bey, Yasin’in ellerini býrakmayarak:
- O günü nasýl unutabilirdim ki, beni ve anamý büyük bir zahmetten kurtardýnýz. Size ne
kadar teþekkür etsem az. Ne zaman yolunuz buraya düþerse uðramazsanýz darýlýrým. Ne emriniz olursa baþým üstüne.
Bu arada Yasin elini cebine sokar gibi oldu,

Doktor Yasin’in eline hamle yaparak:
- Sakýn ha!…Burasý senin bir yeðeninin yeri, burasý senin dedi.
Yasin ve Doktor Gürbüz tekrar birbirlerine sarýlarak haleleþip ayrýldýlar.

…………….

       Zamanýn, insaný nasýl bir ortama sürükleyeceðini kimse bilemez. Yapýlan bir iyiliðin veya gösterilen bir güler yüzün, insan hayatýnda bazen önemli açýlýmlara kapý aralayabilir. Her iyiliðin veya kötülüðün karþýlýk bulacaðýna olan inancýmýz da bunu destekler niteliktedir.

Ýyilik yapalým iyilikle karþýlaþalým. Bu gün olmazsa bile, yarýnlarda…

Sevgiler…