Şafak vakti üç-beş duman tütüyor
Yaylaya bakarken karşı tepeden.
Kuzular meliyor, horoz ötüyor
Yaylaya bakarken karşı tepeden.
Alt alta, yan yana dizilmiş evler,
Kurşun kalem ile çizilmiş evler,
Boşluktan dertlenmiş, üzülmüş evler
Yaylaya bakarken karşı tepeden..
Aklıma her türlü konu takılır,
Düşünüp dururum, canım sıkılır,
Bir kez bina olur, bin kez yıkılır
Yaylaya bakarken karşı tepeden..
Düzden horon, garmon sesi geliyor,
Kızlarla, kızanlar halka oluyor,
Eş eşini bu meydanda buluyor
Yaylaya bakarken karşı tepeden..
Bin bir türlü hisler geçer içimden,
Ekmek kavgasından, aşktan, geçimden,
Fayda gelmez siyasetten, seçimden
Yaylaya bakarken karşı tepeden..
Gönlümde hüzün var, başımda duman,
Dünyalarca emek, el kadar harman,
Taze karlar gibi eriyor zaman
Yaylaya bakarken karşı tepeden..
Yanık Ozan, kalem alır eline,
Türküler dolanır kıvrak diline,
Nasıl kapılmasın duygu seline
Yaylaya bakarken karşı tepeden..
Muhammet AVCI
Ağustos 2012 / Artvin
(
Yaylaya Bakarken başlıklı yazı
yanık ozan tarafından
23.02.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
