En son kalbimle iken  gelmiştik ya 
Ben sana sarılıp ağlamıştım hani oradayım işte 
İki tane taş var biz oturmuştuk 
birkaç tekne, bulutlar falan ayrıntı 
Her şey tıpkı bıraktığım gibi 
Yansımam şaşırtıyor beni hiçbir şey olmamış sanki 
Bir renk var sadece o işte her şeyden farklı 
Neredeyse kahverengi bir mor 
O çiğ güneşin ardında saklı 
Atladım o an üzerine gün batımının 
Kırılan şey varsayımsal bir duvardı 
Sınırlarım sağlamdı sandım 
Götürebilir misin beni dedim, neredeyse kahverengi mor 
kendimi güvende hissedeceğim bir yerlere 
bir kafedeki en kenar masa yada üstü kapalı bir tuvalet mesela 
hayallerimi sorma benimle birlikte değiller 
bırakacak olursan bir dağın arkasında inecekler 
eğer yalnız kaldıysak neredeyse kahverengi mor 
sana bir sır vereceğim 
eskiden aynaların sudan yapıldığını sanırdım 
gökyüzünün her gece suyun rengini değiştirdiğini 
oysa rengi kaçan tek şey bizlermişiz, tadı kaçan 
çabuk ol neredeyse kahverengi mor 
işte geliyor 
boynu bükük bir hilal, bana benziyor 
hiçbir yalnızı uyutmayan ninnisini söyleyecek 
faydası yok biliyor ama o da bunu istiyor

                                                                                                                 -Hikmet Sicilli 

                                                                                                          

( Neredeyse Kahverengi Mor başlıklı yazı Aytaç? tarafından 5.02.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.