Sonbahar akşamların da

Buğulu pencere kenarında bekliyorum seni

Bardaktan boşanırcasına yağan yağmurun sesi,

Odanın içerisine sızan sokak lambasının ışığı

Yalnızlığı paylaştı benimle.

Elimde toz tutmuş resmin

Üzerinde ise gözyaşlarım

Bir daha dönemeyeceğini

Bu hasretin bitmeyeceğini bildiğim halde

Bekliyorum seni, bekleyeceğim

Ansızın gelen bu ayrılık

Bu ecel, kopardı bizi birbirimizden

Hani hiçbir güç bizi ayıramazdı ya

Evet aşkım, ölüm de bizi ayıramaz

Ayıramayacak ta bitanem

Yanına geliyorum bekle beni

Bir daha hiç kimse ayıramayacak bizi
( Yalnızlık başlıklı yazı Ruh-u revan tarafından 30.11.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.