Canan yoksa aþk ne arasýn gönülde

Ýman yoksa Allah’a teslimiyet ne arasýn kulda

Vatanýn yoksa arama yatacak bir ocaðýn

Cananýn yoksa taþ ile doldur sen kucaðýn

Vataný olup sancaðý ile yaþayan

Ýmaný olup imaný ile yaþayýp uyuyan

Cananý olup aþk ile konuþan

Taþa gerek yok

Ýman ile sancak ile aþk ile dolu kucaðýn

Merhametsiz olaný Mevla ne diye kayýra

Cehennem mekânýn da ona yer ayýra

Merhametli olan cennette düþe yata çayýra

Zengin vermez zekâtýný onu kar sanýr aklý sýra

Merhametsizi salsan yola

Ýnsan göre dersin merhametli ola

Merhameti görünce salak salak der bu ne ola

Ýþte sana merhamet kalbin bunun ile dola

Abdest almak için bilmez sanki suyu

Þeytandan almýþ inkâr için huyu

Önüne gelene eþer kuyu

Anlamaz inkâr ile kapalý bütün duyu

Okumayý bilmez bir Fatiha

Fetva verir durmaz her bir kula

Ýpek elbise giyer deðer vermez çula

Daha dün çul ile gezen çýkma sen yola

Okumasý yok cahil konuþunca dersin dekan

Burnu havalý insanla arasýna çeker camekân

Ramazanda oruç tutmaz kalbim der temiz sýrýtkan

Kalbi temiz olmak nasýlmýþ cehennem gösterir o an

Ramazanda oruç tutmaz derken

Hasta olaný söylemedim anlayan anladý erken

Sen gittiðin yolda biz daha dönerken

Önce farz sonra sünnet sonra nafile budur erkân

Aðlamaz ki beraber aðlayasýn

Çaðlamaz ki beraber çaðlayasýn

Ýster ki hep çalýp çýrpasýn

Çalýp çýrpma ile cennete yol alamazsýn

Zengin merhametsize yalaka olan

Üç kuruþ para kazanýrým diye dolanan

Para yerine fýrça alýp dayakla kovulan

Sende çalýþ kazan ihtiyacý olana ver

Kul Mehmet’im aklýna geleni söyledi

Sanmayýn doðru var iken yalaný söyledi

Gönlünde geçeni söyledi oh hafifledi

Yalan bir saat doðru söz söylenir ebedi

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-