FATMA’YI BİLMEM
 
 Zekâlısın diyor arkadaşlarım,
 Elif’i Ayşe’yi Fatma’yı bilmem.
 Nerde zavallı var onu taşlarım,
 Yiğitlere caba satmayı bilmem.
 
 Yakını severim durrum uzakta,
 Yemek yerim aç gezerim sokakta,
 Yürek vardır benim gibi korkakta,
 Kavgayı severim çatmayı bilmem.
 
 Yalana alıştım doğruyu demem,
 Üzengisi varsa O ATA binmem,
 Avanta ararım kazanıp yemem,
 Kazancıma helal katmayı bilmem.
 
 Ne beklenir benim gibi baymaktan,
 İti çoksa hayır gelmez oymaktan,
 Sabahlara kadar gelmem sokaktan
 Uykuyu severim yatmayı bilmem.
 
 Biraz bulalgayım biraz haşarı,
 Kolay işte gösteremem başarı,
 Erinen biriyim çıkmam dışarı,
 Ekini ekerim velhanı bilmem
 
 Eğer cansız ise kıymam canına,
 Muhannet insanı allım yanıma,
 Vurur öldürürüm girmem kanına,
 Ben gaddar değilim âmânı bilmem.
 
 Ali’m çok şerciyim sinsi dururum,
 Fırsat bulduğumda atar vururum,
 Gider beynamaza imam olurum,
 Namaz kıldırırım elhamı bilmem.
                               22.Mart.1973

( Fatmayı Bilmem başlıklı yazı Aşık Ali tarafından 13.01.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.