efkarýn dibindeyim yine..

Gözlerinin demindeyim..

Yerim yok,

yurdum yok,

bilmiyorum nerdeyim..

Uzak dursa da yýldýzlar,

Gün doðmasa da geceden,

rüzgarýnýn peþindeyim..

dünya ayný her þey ayný,

bende zamanlar dünden farklý,

denizin mavisi kadar berrak,

ilk bahar gibi saf ve temiz,

duruyorsun iþte karþýmda,

nereye gitsem,

kiminle gülsem öylesine,

her akþam yine Sana dönerim,

içimde bir boþluk,

beni hapsediyor..

bu çaresizlik bu yoksulluk,

bu sessizlik inan beni mahvediyor.

umurumda mý ?

baþýný her yastýða koyduðunda,

o çocuk masum uykularýnda,

aldýðýn her nefesteyim..

biliyorum, bu dünya çok kirli,

insan mýsýn, yoksa melek mi,

peri mi ?

melekler utanýrdý gamzelerinden

eðer ki görselerdi,

kimseler tutmaz senin yerini

kimseler bilemez senin derdini,

kör kurþunlarla vursunlar gönlümü !

vursunlar ölmem !

yeminimden dönmem..

yine sana sarýlýr yalnýz ellerim,

yalnýz seni sevdim

ve

sonsuza dek

yalnýz seni seveceðim..