bir yerde şiir de bitiyor
sonra yine o yâlım
ve kahreden bilindik hüzünle
bir başına kalıyor insan
ki
içimde ki boşluğun nidâsıdır artık her yazdığım
iki sabah arasından
küskün dönüyor yine kırgınlığım
kim yanar en çok
giden mi
yoksa kalan mı?
insanın
durup dururken gözleri niye dolar
bir karanfil
pencerenin en güzel yerin de
sebebsiz neden solar
kim bırakır sokağa mendil satan çocukları
çöpleri hangi umudunu yitirmiş
umutluca karıştırır akşam üzerleri
sevgi hissetmekse
kim okşar bir sokak köpeğini
hâsmını görünce kalp neden kin tutar
niçin bombalar uçaklar toprak damlı evleri
kurşun askerler neden yakar bezden bebekleri
ağaçlar neden beton kusar sürekli
kalk diyorum içime kalk
doğrul başı duman tutmuş bir dağ gibi
çağılda aklın en ücra köşelerine
devin karanlığından bırak ardın da gölgeni
bir gök ser yere
bir şiir kuşan /bileyle harfleri
güneş solu/kuş ol/çiçek tut
gülümse çocuklara karşılıksız
kömürden kara kaderli
bir yerde şiirde bitiyor
bir yerde
çoçuk
ölüm gülümsüyor
kalk diyorum içime
bir mezar daha kaz ucu kırık bir kalemle...
19:22
şimdi /öylesine
(
Girdap başlıklı yazı
ACZ tarafından
12/21/2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
