Sen benim en güzel zamansızlığımdın..
           Hiç vaktin de gelmez olur olmaz zamanlarda çalardın kapımı.Olmazları oldururdum her seferinde sırf sen geldin diye..
           Ne zaman bulutlar kararsa sen gelirdin.Güneşi mi sevmezdin yoksa yağmur muydu sevdiğin bilmiyorum.Beynimin her hücresinin bildiği tek şey ise neyi sevdiğin değil beni sevmediğindi.
           Aşk ile çalkalandığı saatlerde yüreğimin kapı aralanır sen girerdin.Nasiplenmek istemezdin aşkımın hiç bir zerresinden buna tezat hep aşkın vaktinde gelirdin.
           Dedim ya ;
                    en güzel zamansızlığımdın işte..
Ne geleceğin zamanı bilirdin, ne de gideceğin..
          Beklenmedik zamanlarda gelişindi yüreğime umut tohumları serpen.Kimden yada nerden geldiğinin bir önemi yoktu.Gelmiştin..Başka hiç birşeyin izahı yoktu beynimde.Ektiğin umutlar yeşermeye başlarken yok olurdun birden.Hasat mevsimi gelmeden yaşardım terkedişlerini.Kalakalırdım kışın tam orta yerinde bir çare kokuna yenik.
          Sabaha karşı gelişlerin vardı birde .Usul usul çalardın kapımı.Uykulu gözlerle açardım ardında senin beklediğin kapıyı.Ne uyku mahmurluğu kalırdı gözlerimde,ne hasretlik üzerimde.Herşey pembeye boyanırdı evimde.Yorgun gelirdin her seferinde.Dinlemek için uğradığın tek durak bendim,aradığın huzurdum belki de.Neydi seni bana getiren bu saatlerde bilmem ama yüreğin yorulunca uğrardın hep bedenime.En sevdiğim halindi bu..
          Sabahlarıma umut olan güneş doğmasın isterdim sen geldiğin zamanlarda.Bilirdim,ilk ışıklarıyla gidecektin pembeye boyadığın evime yağdırdığın yağmurlarla.Ve doluyordu işte günün ilk ışıkları odama.Yazık ! Çoktan eser bile kalmamıştı silüetinden.Doğan güneşle beraber yok olup gitmiştin evimden.En sevmediğim halindi bu..
         Zamansızlıklar bitmek tükenmek bilmezdi sende.Aklıma gelip gidişin bile fütursuzdu.Zebil ederdin yüreğimi ellerinde.Sonu bir türlü gelmeyen filmin kahramanıydın.Bense o filmin yalnızca figüranı.Kahraman ölmeden bitmiyordu film,öldüremiyordum seni içimde..
         Ağlasam duyup gelmezdin,bir sen vardın senin içinde ağlaman için de benim dizlerim.Zamanını bilmezdin gelmesinin.Ne zaman gülsem , dudaklarımda kalan yemek artığı gibi bırakırdın gülüşlerimi.Gamzelerim solardı.Çıkar gelirdin ansızın yine gecenin en olmaz vakitlerinde.Çalan kapımı açardım yine usulca dudak çizgilerimde kalan artık bir rujla.Farketmezdin bile yüzüme yağan yağmurlar ardında akan rimellerimi.Acizane beklerdi karşında bedenim.Ve hiç biri mühim değildi senin gelişin kadar..
         Lakin ; önemli değil ne vakit geldiğin.Yeter ki gelişlerin tükenmesin ömrümde.Sen zaman kavramını kefenledin bende,ben zamansızlığı sevdim sende..
         Sen benim en güzel zamansızlığımdın işte..


         Çirkin..
         
( En Güzel Zamansızlığım.. başlıklı yazı Çirkin.. tarafından 10.12.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.