1 Yağmurda Ellerin
artık uzak değil kuşların gittiği yer
yağmurda ellerin
karanfillerin üzerine düşen 
çiğ damlaları son sevincim
sabahın en serin ucunda
içli bir çoçuğun çırpınışları bunlar
yağmurda ellerin
ölümü öpüyor canı kaybolmuş gözlerim...


-derdim var diye uyanmadım inan hiç
bugün de acına uyanabildim diye şükrettim hep

rüyalarımı eksik
vakti yarım say...

yüzümün sen eşiğinde 
artık uzak değildi hiç bir şehir
üşümek gibi bir şeydi 
ipince tenimi saran bu yalnızlık
ellerim de bir avuç toprakla göğüne kırıldım 
ya da 
yerin dibine giresice 
istemsiz ağrısıydı kalbimde bir yerin


utanç bulaşmış zaman  bize küstü/kaderle biraz 
biraz da kederle karışıp 
akrep girmiş aramıza sanki ah zehir benizlim
erken solmuş bir güldü ömrüm
ekmeğin de kan
kör kuyularda yusuftum 


durulsun öyleyse akıp giden ölüm
hangi boşluktayım ki  bir türlü d/olmuyor eksikliğin
ölünecekse
uğruna 
bağrımın ortasında çılgın intiharlar büyütüyorum 


artık yüreğin kadar acımasız değil 
hiç bir sürgün
şarkılara yaslayıp yorgunluğumu
yağmurda ellerin  

uğurla artık beni son kez




19:09
şimdi /öylesine


( Yağmurda Ellerin başlıklı yazı ACZ tarafından 12.11.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.