Yangın akşamlarının ırmağıyım
Eylül hüznünün toprağa düşen son yaprağı
Bir sonbahar yağmuruyum belki de zamansız yağan
Dolu dizgin sana çoğalıyor acım
Büyüdükçe büyüyor yüreğimde ki yara
İçimde durma
Durma…
An gelir insan yaşamaktan yorulur
En sevdiğin günü gelir gönül yaran olur…
Vefasızların yüzünden
Artık insanlığımdan utanır oldum
Bilmezler çürümüş yüreklerini yüzlerinden okurum
Çoktan öldürmüşüm içimde ki beni
Kaçarım benlik kavgasından
Nedense
Suskun koyarlar adımı
İçimize atıp sustukca
Vazgeçtik
İçi boş dışı heves dünyadan
Anlayanlara selam olsun…
Gün oluyor insanının yalnızlığı bile çürüyor
İçimdeki yarayı küsüyorum tüm dünyaya
Adını düğümleyip son kez boğazıma
Bu yüzden her nefesimde sana ölüyorum
Bir belaya bulaşmışım yaşamak dedikleri
Her zerreme dokunan bir zehirden beter
Kendime savruyum zamana eksik
İyi olmayın bana kendiniz olun yeter
Bir ben giderim
Ne kalır ardım sıra?
Bir yudum nefes almışlığımız vardır
O da borcumuz olsun be dünya..
Toprak
İnsanı başının üstünde taşır demişti ihtiyar bir adam
Kaçtır bu diri diri gömülüşüm
Dar kazılmış bir mezara
Bilirim son sözü bir avuç toprak söyleyecek
Geceyi doldurdum içimde ki boşluğa
Ve doğacak sabahları da
Bir sen etmedi inan
Sendeleyen umutlarımla dünyayı acıdım
Ne çok acıdım kendime
Sevenin simyasında
Adım başı devriye gezer ölüm
Artık yokluğun takvimlerde değil
Kalbimde uzuyor her nefeste
En sevdiğim şarkı çalarken sarmış
Doksanlık bir kaset gibiyim
Kopmadıysa henüz inceldiği yerden
Bir kalemle düzeltirim diyorum belki de
Mührü vurulmuş bir kaderin yazgısı alnımda
Gözlerimin karasında
Müebbete sürgün bir sevda yarası
Tekinsiz gecelerde puşt dolu sokaklarda
Er kişi niyetine
Hep tek başımaydım korkusuzca
Diğer bir yarısıydık gecenin acıyla çoğalan
Ya da ne biliyim
Kapanmaz bir yaraydık
Birbirimize durmadan kanayan
Ellerin saçıma dokunur gibi
Yaslanırdım yalnızlığının koynuna
Geç kalmıştım hiç gelmeyecek bir zamana
Ki sensiz bir an bile acının en yalın haliydi
Gitmek isteyipte gidemediğim yerdeydi kokun
Hasretinle uyanırdım her yeni şafağa
Kaç kırık vardı incinmiş yüreğimde
Sırf sana ait diye /inan hiç saymadım
Saymadım…
Yangın akşamlarının ırmağıyım
İçimde durma
Durma
İçimde durma artık yalvarırım
(
İçimde Durma başlıklı yazı
ACZ tarafından
11/2/2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
