ağlayan bir çift göz 
çırpınan bir yürek 
son bir uyâk /küle dönmüş ateş 
ölümle yaşam arasında 
ve seninle benim aramda 
azaldıkça çoğalan bir âhenk
ne yalnız kalışlarım 
ne de sonbaharın hüznü 
bir şeyler var 
sanki herkesin bilipte bana anlatamadığı


yokluğunu  ayıramadığım da yanımdan
ayıramadığım da göğün çatısından 
geceyle gündüzü 
ağacı toprağından
gurbeti vuslatından
bulutu yağmurundan
ve 
ayıramadığım da kaderi alnımdan

eksilip dışına kanayan bir takvimin ötesine
meydan okuyorum sensiz bütün ölümlere

şimdi yalnızlığım 
bir yağmur birikintisi gibi bulanık 
kurudu boğazım da sonsuz bir hıçkırık
yolunu kaybedip
susamış serçeler gibi çoğaldım acının başında 



uyandım günahına 
bütün sabahları bileklerime sarıp
bir aynanın boşluğu içinde 
körebe oynayan 
salıncakta sallanan çoçukluğum nerede
nerede 
beşiğini yakararak arayan ağlamış gözlerim
nerede şimdi
savrulup
bir kenarda unutulmuş yüreğim

sen uyurken ezberlediğim gecelerin  koynunda
kaç kuş ölüsü karıştı kabuslarıma 
tırnaklarımla 
sen bilmezdin
sabahlara kadar mezarlar kazırdım
kazırdım 
kırmızı ruj izlerini dudaklarımı kanatırcasına 


dokunma artık yalnızlığıma 
dokunma cesaretime
sen diye sızlayan her harfimde 
yumruklarımı sıkıp 
sokak sokak şehir şehir
isyanlara bulaştım kan kokup öfke kusan
her şiirimde bir idam devriyesi kol geziyor
b/ağladım ardından gözlerimi



dokunma 
dokunma cesaretime 
ölürsün 
olmadığın içimde ölümle uğurla son kez beni 



22:54
şimdi
öylesine




( Dokunmadan Uğurla başlıklı yazı ACZ tarafından 30.10.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.