ATTIÐIMIZ TAÞ ÜRKÜTTÜÐÜMÜZ KURBAÐAYA DEÐMELÝ…

Bir gün padiþahýn birisi tellalýný çaðýrarak: “Kimin ne hüneri varsa gelsin. Gösterdiði hünerin önem ve derecesine göre ödüllendireceðim” der. Tellal da gerekli çaðýrýyý yapar. O gün gelir, meydana düzen kurulur, bütün hüner sahipleri sýraya girerek hünerlerini göstermek için sabýrsýzlýkla beklemeye baþlarlar.

Padiþahýn huzuruna gelen hüner sahibine önce ne yapacaðý padiþah tarafýndan soruluyor, sonra uygulamaya geçiliyordu. Öyle bir hüner sahibi gelir ki.

Padiþah: “Söyle bakalým senin hünerin nedir? Diye sýradaki vatandaþa sorar.

Vatandaþ der ki: “Padiþahým ben iki metre mesafeden ipliði atýyorum iðnenin deliðine geçirebiliyorum” der.

Padiþah: “Hayli zor bir hüner ama, haydi göster bakalým” der.

Adam, gösterisini yaparak hünerini ortaya koyar. Baþarý ile ipliði iki metre mesafeden iðnenin deliðine geçirebilmiþtir. Zafer kazanmýþ asker edasýyla padiþahýn huzuruna gelir ve ödüllendirilmesini bekler.

Padiþah, yaverlerine sesli ve gür bir nida ile emir verir: “Bu adama bir kese altýn verin, yüz de sopa vurun”.

Etrafta izleyen heyeti umumiye þaþkýna dönmüþtür. Ortaya büyük ölçekli bir baþarý sergilenmiþtir. Adam altýný hak etti tamam da, sopa da neyin nesi? Diye düþünürler. Ama düþüncelerini padiþaha sesli olarak kim söyleyebilecek?

Nihayetinde sadrazam efendi padiþahýn bir numaralý yardýmcýsý ve sýrdaþý olmanýn verdiði güç ve cüretle sebebini padiþaha sorar:

“Hünkarým hünerci ortaya gerçekten büyük ölçüde emek verilerek kazanýlmýþ bir hüner ortaya koydu ve kese altýný hak etti. Ancak yüz sopanýn hikmetini anlayamadýk, bizi baðýþlayýn” der.

Padiþah gerçek bir “alperen”dir. Verdiði cevap oldukça manidardýr:

“Böyle zor bir iþi uzunca süre uðraþarak býkmadan usanmadan çalýþarak baþardýðý için bir kese altýný hak etti. Ancak, ortaya koyulan iþin verilen emeðe oranla iþe yarama ölçüsü sýfýr. Böyle abuk sabuk, hiçbir iþe yaramayan, kimsenin derdine merhem olmayan bir eyleme bu kadar zaman, emek ve zeka harcadýðý için de, yüz sopa” der. Çevredeki herkes, sadrazam ve hüner sahibi baþta olmak üzere, padiþahýn verdiði dersi çok iyi anlamýþlardýr.

Kýssadan da anlaþýlacaðý gibi:

Para ile satýn alýnamayan, geçtiði zaman geri getirilemeyen, yanlýþ ve yetersiz uygulama ile kaybedildiði zaman fýrsat maliyeti çok yüksek olan tek varlýðýmýz “zaman”dýr.

Zaman, çok iyi, kaliteli, verimli ve etkin kullanýlmalýdýr. Zamanýn boþa geçirilmesi büyük israftýr ve sonuçta intikamý çok aðýr olur. Zira “Atý alan Üsküdar’ý geçer”. Rakipler mesafeyi hýzla açarlar. Zamanýn birtakým eylemlerle doldurulmasý da meseleyi çözmemektedir. Zira “her akýtýlan ter mübarek deðildir.” Kimisinin baþýný kaþýyacak zamaný yoktur ama, ortaya insanlýða yararlý ve yüksek kaliteli bir hünerini de koyamaz. Bazýlarý çok meþguldürler ama, söker söker bir daha yaparlar. Bazen de örneðimizde olduðu gibi, bir çok emek vererek, ustalýkla güzel görünümlü bir hüner ortaya koyarlar. Ancak, getirisi ve faydasý hiç yoktur.

Önemli olan zamaný bir þekilde doldurmak deðildir. Zamaný nasýl, ne þekilde, yarar deðeri ne ölçüde deðerlendirdiðimizdir. Kullandýðýmýz zamana hangi faydalý ve yüksek kaliteli sonuçlarý sýðdýrdýðýmýzdýr.

Bazý insanlarýn güzel hobileri vardýr. Asýl iþlerine ilave olarak daða týrmanýrlar, yamaç paraþütüne binerler, jampi jumping yaparlar. Bu eylemler gerçekten ustalýk isteyen nitelikli branþlardýr. Hatýrý sayýlýr bir süre çalýþmayý ve usta yanýnda öðrenmeyi de gerektirir. Söz konusu eylemler sahibine çok yüksek seviyede mutluluk ve gurur da verebilir. Ancak toplumsal yararý bakýmýndan verilen emekle alýnan sonuç arasýnda bir dengesizlik vardýr.

Bu spor türleri asýl mesleðe ilave olarak dinlenme ve çeþitlendirme amaçlý ölçülü sürelerde yapýldýðý zaman, makul karþýlanabilir. Ancak, asýl mesleði dümura uðratacak ve ikinci plana atacak kadar üzerine düþülürse, toplumsal ve sosyal sorumluluktan uzaklaþma problemi ortaya çýkar.

Asýl mesleði týp profesörlüðü olan merhum hocamýz Prof.Dr. Abdülmecit Doðru’nun hekimliði yanýnda daða týrmanýrken kaza geçirerek hayatýný kaybetmesi (ki, çok iyi bir daðcý idi), bazý yamaç paraþütçülerinin ters rüzgar akýmýna kapýlarak daðlara çarpmalarý, jampi jumping yapanlarýn iplerinin kopmasý veya kalplerinin aþýrý heyecana dayanamayarak durmasý, bu türlü andrenalin yüklü sporlara daha dikkatle yaklaþýlmasý gerektiðini ortaya koymaktadýr.

Bir de manevi açýdan ele aldýðýmýz zaman, “ömrünü nerede ve nasýl harcadýn? Sorusu ile karþýlaþacaðýmýzý düþündüðümüz zaman, konunun önemi daha da iyi anlaþýlmaktadýr.

Özellikle insanlýðýn yararýna profesyonel deðerde ve önemde meslekleri olan mahir insanlarýn zamanlarý çok daha deðerlidir. “Alimin uykusu bile cahilin çalýþmasýndan yücedir” derler. Alimin uykusu, yarýn çok daha verimli, etkin ve kaliteli iþler ortaya koyabilmesi için, enerji depolamasý ve kendi hücrelerini yenileme süreci olarak görülür. Belki rüyasýnda bile bir takým projelerle uðraþabilir.

Hiçbir yüksek kaliteli ve deðerli usta, postu ucuza deldirmemelidir. “Attýðý taþ ürküttüðü kurbaðaya mutlaka deðmelidir.” “Tatavuya beygir koþturmamalýdýr.” Vatanýn, Milletin ve insanlýðýn onlarýn hünerlerinden bekledikleri vardýr. Topluma karþý sosyal ve vicdani sorumluluklarý vardýr. Onlarýn gelecek nesillere yüksek kaliteli miraslar býrakma hayalleri ve hedefleri olmalýdýr.

Selam, sevgi ve dualarýmla… Allah’a (cc) emanet olunuz.

14 Ekim 2015 Çarþamba. Saat: 20.00 Antalya.

Yrd.Doç.Dr. Süleyman COÞKUNER

Kaliteli Yaþam Uzmaný