Online Üye
Online Ziyaretçi
Öylece durdu rüzgâr
Biraz ötede gözlerini demlerken
İnadına alınan öyküler
fısıldamada
Bütün hikâyemiz
Aslında duru mavi
Yıkıla yıkıla yaşadıkça
hayatı
İnatla anlaşılır
Kırılan nefeslendiğimiz hava
Biliyorsun bizi en çok
Yine de biz anlarız
İçim karmakarışık
Biraz ben
Biraz sen
Hüzün tütmekte ellerimizden
Kokunu hapseden sahillere
Kin gütmekteyim istemeden
Sevgili;
Yaraları kabuk bağlamazsa
acıların
Karanlığı örtemez güneş
Gündüzü kuşatmaz akşamlar
Korkma yarınlarından
Hep derim
Karanlık yürekte başlar.
Âdem Efiloğlu