Online Üye
Online Ziyaretçi
Rüzğarın söylediklerini
anlamaya çalışırken
zaman pusuya
yatmış,sessizce
akşam oldu
güneş açtıktan sonra
balkon korkuluklarında
kalan yağmur damlaları
gibi
hiçliğimin farkındayım
böyle aydınlanıyor olsa
gerek
hiçlik,ay ışığında
daha fazla kalmak
istemiyor
bu aydınlıkta karanlık
şimdi
balkon korkuluklarından
sigara külünü silkeleyen
bu eller
de ellerinin gölgesi
varken
kaç avuçlarından
çivilenmiş-
in çığlığı var
bu gecede
bir tel saç kopardım
gecenin nemine dokunup
öfkelenmeye başlayan
karanlığın başından
ve bu ekim günü
kopardığımı koyduğum bu
sayfayı
bükdüm yeniden okumak için
lâ lâ lâ