YETİM KALDI
Art
niyet ellere almış yuları
Sıkılmış
yumruklar, el yetim kalmış
Katrana
dönüşmüş sevinç suları
Bülbüller
ayazda, gül yetim kalmış
Nefis
insanlarda zaaf görünce
Başlamış
delmeye inceden ince
Tilkinin
hüneri para edince
Aslan
çöle düşmüş, fil yetim kalmış
Bencillik
evrende olunca atlı
Emeksiz
sermaye gelirmiş tatlı
Münafık
yüzlerde maske on katlı
Adalet
perişan, dil yetim kalmış.
Bırakmış
sürüyü ayrılmış yoldaş
Açık
gözlemeye başlamış sırdaş
Dokunmaz
yılana deyince kardaş
Süvari
çaresiz, hal yetim kalmış
Kucakta
görünce onca taşları
İblis
yaz diyerek sunmuş kışları
Serveti
görünce dönmüş başları
Kitap
tozlu rafta, yol yetim kalmış
Fırfırlı
dünya da kim kaldı baki
Çiftçi
Baba ölmek hüner mi sanki
Vuslat
şerbetini sunmadı saki
Musalla
tükürür sal yetim kalmış
AHMET ÇİFTÇİ (ÇİFTÇİ BABA)