ÖLDÜ DE
Bana
söz söyleme yoldan nizamdan
Kabın,
muhabbeti aldı de yeter
Şerri
bulaştırma n’olur azamdan
Dideler
yaş ile doldu de yeter
Yeniden
can bulsun yanan küllerim
Hak
demese dipten kopsun dillerim
Arşına
açılan bomboş ellerim
İçinde
bir damla oldu de yeter
Balı
sana mıdır ulu deryanın
Uyanması
zordur tatlı rüyanın
Sürsün
sefasını eller Dünya’nın
Sana
da tüm derdi kaldı de yeter
Para
ya şöhrete ağırım ağır
Gözlerim
kör oldu kulağım sağır
Başıma
duaya bir dostu çağır
Buda
bir gariban kuldu de yeter
Lütfuldan çıkarda eskiden yeni
Amber’in
rüyası kaplasın teni
Dikenleri
harap etsin bedeni
Goncası
aşk için soldu de yeter
Çiftçi
Baba son kez masumca baksın
Feleği
ömrüne bir kibrit çaksın
Cesedi
ister yak isterse koksun
Yar
diye gülerek öldü de yeter
AHMET ÇİFTÇİ(ÇİFTÇİ BABA)