Kâbuslarım korkutuyor,
kümebulutlar siyah taşır
ufkuma
büküntü bürüyüp kalbimi
sana meylettiğimden beri
düğüm düğüm özlem yazar
şiirlerim
zorlu çıkmazların
cenderesinde...
Ah! Çançiçeğim,
camgüzelim Gülbahar'ım!
Güneşim sönükse hâlâ,
çıkmıyorsa ve
aydınlatmıyorsa günlerimi
karanlıklarda bırakıp da
dünyamı
başka dünyalarda
doğuyorsa
ve kucaklamıyorsa beni
bir vefalı dost gibi
yeşillenmiyorsa gül
baharım
ölürken kurumuş
dallarımda açmıyorsan eğer
yollar yoruyorsa
vefasızlıkla dizlerimi
yine de seni görüyorsam rüyalarımda
hasretimsen her günümün
ıssızında
sen benim karasevdamsın
dönmesen de
özlediğimsin...
yağmurlu bir buluta uzatıp da başımı
alnıma hasretini
yazıyorsam kuytularda,
dayanmışsam hayata,
kafa tutabiliyorsam
alçaklıklara
gücüm, kuvvetim,
mukavemetim sendendir
gel gör ki, karanlık
kuyulara atılsam
deryalarda kulaçsız
kalsam
umutsuz kalsam yad
ellerde
bütün sezgilerimi
yitirsem de yine
beklediğim sensin
en güzel şiirlerimi sana yazacağım
sen benim karasevdamsın
dönmesen de
özlediğimsin...
sadece beni sevmeni
diledim
sadece seni yazdım alnıma
seni sordum herkese,
seni çizdim gökyüzünde
maviliklere
senin adını yazdım sulara
halka halka
Her tulûatta repliğim
oldun,
seni ezberledim her
oyuna, seni oynadım...
sen benim karasevdamsın
dönmesen de
özlediğimsin...