1.

Çok hazinelerimi çaldýrdým güpegündüz aydýnlýkta

Bundan ötürü sürüklediler hayallerimi uzun yollarda

Bir sýrtlan sürüsüydü kanýmýn izini takip eden yalayarak

Hezimetlerle yenildim kaybettiklerim küllerinden canlanmadý

Her yenilgimin gurbetinde saklýydý masum bir mâsiva

Hil’atýmý çýkardýlar sýrtýmdan bir kör kuyuya attýlar beni

Yusuf deðildim olamazdým ayna tuttular yüzüme

Kanlý bir gömlek götürmeyin babama deyip yalvardým

Bir anka kulaðýma fýsýldadý sabret sabret

Güvercin donuna girip uçmalýydým yýldýzlara

2. 

Ne Buda’nýn boþluða bakan gözleri dindirebildi içimdeki fýrtýnayý

Ne Brahmin’in ruha serinlik veren Vedalarý

Varsýn yansýn yüreðim bir Zerdüþt ateþinin alevinde

Gölgesini gezdirirken Haç’ýn üstünde acemi bir Mecusi

Bir papazýn kýrçýl sakalýný yalasýn Kimera’nýn kuyruðu

Sonra Keops piramidine taþ getiren iþçilerden deðildim.

Ama yazan kimdi adýmý listenin en baþýna

Ben baþka bir yerindeydim zamanýn ve mekanýn

Esrik bir þaman baþýma vuruyordu  tokmaðýný

Bir tapýnak sunaðýndaki adaðýn kaný sýçradý celladýn yüzüne 

 3. 

Bir fetret karanlýðýnýn bilinmezliðinde geziyordum baþýboþ

Nevmit nöbetlerinin depreminde sarsýlýrken benliðim

Yeni duvarlar örüyordu gurur eski hapishanesine

Aþkýn mahfuz simasýný aradým hep elâ gözlerde

Eðnime saplanan bir ok gibiydi  baykuþun sesi yine uyanamadým

Sahi insanlar hangi dilden uðunur hangi dilde aðlar

Daha borcum kaldý ise kedere yeni figanlar getirdim

Haydi batýrsýn artýk hançerini ben hazýrým acýlara

Aþktan bir kefenle gömsünler gül suyuyla yusunlar beni

Türkistanlý üç derviþ söylesin bu ölümün sagusunu

 4.. 

Daha denizi görmemiþtim güzergâhýnda kara daðlar sýralýydý

Ve inanýn bilmiyordum ýrmaklarýn nereye aktýðýný

Küçük derelerin bir ummana su taþýdýðýný bilmiyordum

Kaðþak bir niyetin miskinliðinde kaldý umudum

Yine de kapýlarý açýk tuttum iksir marifetini bekledim

Eþkinci oldum bir çilenin peþinden koþtum periþan

Binlercesi de ardýmdan geldi pervasýzca koþarak

Artýk yasýmý tutsun mahzun gözlü yetimler aðlayarak

Çünkü ben ne yol olabildim ne de yolcu kimse bana bakmasýn 

Gül çehreli üç pir giydirsin tövbe hýrkasýný bana dualar okuyarak

5. 

Ferhat daðlarý deliyordu þirin bir izdivaç için

Ateþin aslýna yanýyordu Kerem elinde baðlamasý

Henüz tomurcuða durmamýþtý kalbimdeki gül fidaný

Meramýmý söze dökemedim dilim tutuldu sustum

Dudaklarýmda donakaldý müstehzi bir tebessüm

Med mi  cezir mi evhama kapýldým kimseye soramadým

 Belleðimde kaydýný bulamadým þimdi ne yapmam gerekti

Onu da bilemedim þifresi unutulmuþtu anahtar kaybolmuþtu

Mim koymadan kalsýn böðrümde müstear hýçkýrýklar

6. 

Çekingendim mahcuptum davetsiz gelemezdim

Göçküncüydüm kararým yoktu eðleþip kalmaya

Rehin aldý bakýþlarýmý hiç tanýmadýðým üç atlý

Dediler bunun sýrrýný çözmenin bedeli çok aðlamaktýr

Kervandaki yükten armaðan vereceklerini söylediler

Ihtýrýp tülü deveyi bir avuç efsun koydular heybeme

Yedi kat yerin altýna sakladým aðu ile  týlsýmlayýp

Karun’un hazinesi zannedip haramiler ardýma düþtüler

Bu yüzden delik deþik ve talan edilmiþtir  gönlümün mülkü 

Oysa hep yanlýþ mekanlarda aradýlar ben de unuttum yerini

 7. 

Ýçimdeki toprak kýraçlaþtý bir susuz yazdý mevsimler

Ezeli bir bozkýr çýðlýðý gibiydi estikçe karayel

Burada masallar bile hüsranla biterdi

Gökten üç elma yerine üç kâbus düþtü

“ Bir ayrýlýk bir yoksulluk bir ölüm” diye büyüdü çocuklar

Öksüz yalnýzlýðýma göz kýrptý uzak yýldýzlar

Raviler anlattý ardýca yaslanýp söylediðim öyküyü

Cengiz’in savaþçýlarý kýlýçlarýný kýrdý veda türküsü eþliðinde 

Getirsin keþkülünü üç abdal sevgiler toplayalým

8. 

Bir müþrik muhalifiydi bütün gece aðlarken gözlerin

Ben suya düþen yýldýzlarý topladým sana getirdim

Kusurum sadakatim midir  hangi kin barýnýr lisanýnda

Seninle dost olmak istedim söyle þimdi gerçek adýný

Ben Mansur gittikten sonra üç gün bekledim hurma aðacýnýn dibinde

Gözyaþým sel oldu zýlgýt çektiler bu kanlý toyda

Mümkünü yok kalamam artýk yüzümdeki melûl ifade ile

Üstelik seni de býrakamam barbarlarýn içinde yapayalnýz

Býrak ededursun Hurufiler geçmiþin hafýzasýndan geleceðin yorumunu

9. 

Dedem bana aklýn öncülüðünü miras býraktý tembihleyerek

Defalarca anlattý önce güne  bakan Ýbrahim’in kýssasýný

Rahlesi ýþýklarla dolupta taþardý Matüridi derken

Atýnýn ayaðýnýn bile sürçmeden nasýl geçtiðini en sarp yerlerden

Akýl  nimetini kullanmanýn bir ilahi emir olduðunu ondan duydum

Gündelik akýldan geçip sezgi ve marifet arasýndan akl-ý selimi buldum

‘Müminin direði akýldýr’ buyururken insanlarýn seçilmiþi

Fal oklarýyla yaraladýlar bedenimi itiraz ettim diye Menat’a

Ýstimdat eyledim yeni hâl için ak sakallý kocalardan