sürgünüm senden,

keyfini sürmek varken bu yaþamda senin

þimdi terkini yaþýyorum aðýz dolusu

kopmuþum etten, sýyrýlmýþým kemikten

dilim çürüdü seviyorum demekten, kalbim pörsüdü sevmekten

baþka çare kalmadý gitmekten, sürgünüm senden

çekilmiþ bir týrnak gibi kopmuþum, bir diþ gibi sökülmüþüm

oysa sevmiþim seni hepten sanki caným çýkmýþ tenimden,

aklým gitmiþ baþýmdan, taþým kopmuþ topraðýmdan

vaktinde boy boy sürgün vermiþim aþkýna

salkým saçak, apaçýk, ayan beyan

sevmiþim hem de nasýl sevmiþim seni bayan

aþikâr, tavizkâr ve davetkâr; ilelebet sevmiþim seni elbet

cefakâr, çilekâr ve fedakâr; muhabbetin dibini bulmuþum evet

ilan etmiþim cümle aleme  seni nasýl da sevdiðimi

kahkaha atmýþým göbeðimi çatlatýrcasýna yedi düvele

bende aþk böyle olur senin gibi güzele

ve senden sürgün yemiþim  sonra

bu sürgün deðil okkalý bir sille, düþmüþüm uzaðýna

kim takýlýp kalýr bugün aþkýn yazýðýna

kim oturur kalýr aþkýn bu büyük  kazýðýna

gözlerinden uzaða düþmüþüm ilk, baþlamýþ düþüþ; düþüþ o düþüþ

bir daha aþkýmý doðrultamamýþým, kýrýlmýþým bir kere en ince yerimden

sevmelerimi atmýþým içime sevmiþim ta en derinden

en sessizinden bir gülüþ çekmiþim

bir poz vermiþim sahte gülümsemelerimle

en kalabalýðýndan bir yalnýzlýða düþmüþüm

en onulmazýndan bir derde musallat olmuþum

kalmýþým tek baþýma kimse çýkmaz olmuþ karþýma

takmaz olmuþum kimseyi daha

dudaðýmýn kenarýnda þimdi acý bir gülüþ saklý

ne olur kimse demesin ayrýlýk ne de haklý

toplamýþým hayal kýrýklýklarýmý, kalp kýrýlmýþlýklarýmý

sürüm sürüm sürünüyorum iþte sensiz her yerdeyim

çölde susuz, gülde dikensiz

kýnsýz bir kýlýç gibiyim kinsiz bir sevgiliyim

üzgünüm

seni bu hallere düþecek kadar sevmemeliydim

bir sünger gibi hüznümü çekiyorum

son damlasýna kadar senden kalan

sýrýlsýklam sensizlik akýyor benden

buram buram sensizlik kokuyor her yaným

týka basa hüzne batmýþým

þimdi ben ayrýlýðýn tam ortasýnda sensizliðin tam içinde

sensiz cennette  senli cehennemi düþlüyorum

inan ki ben seni hâlâ  24 saat özlüyorum