Kar taneleri ne güzel yağıyor bu gün Ankara'ya
Çiçek olup dökülüyor sanki ikimizin yollarına
Yürüyorduk ikimiz içimiz kan ağlarken
Ayrılığa giden hüzün dolu bu yolda 
Sözcükler bitmişti sanki konuşmuyorduk ikimizde bir kelime
Biliyorduk bitecekti birazdan 
Büyük aşkımız büyük hikaye
Sımsıkı tutarken ikimizde ellerimizi gözyaşları içinde
Kaçıyordu gözlerimiz gözlerimizden çaresizce
Hisediyorduk kalbimizin acısını kalp atışımızdan ikimizde

Kartaneleri uğurladı beni çıktığım bu yalnız yolculuğumda
Ayrılıyorduk işte seninle yıllar sonra 
Kar taneleri şahitti 
Büyük aşkımızın aşkımızın bitip sona erişine
Büyük aşkımızın son vedasıydı bu
Sanki içimi fırtılalar kasıp kavuruyordu 
Sen ayrılırken yanımdan 
Ankara otogarı mezarım oluyordu 
Bu zamansız ayrılık
Yüreğimin yaktı kavurdu
Ayrılık hançeri beni kalbimden vurdu

Kar taneleri gibi düşüp kalsaydım o ipeksi saçlarında
Ben gözyaşlarıyla el sallarken sana otobüs camından
Sen boynu bükük bakıyordun ya çaresizce uzaktan
Yüreğini yakan bu ayrılığın acısından
Gözyaşlarımız sel olup akmıştı
Ankara otogarında bir aşk daha son bulmuştu
Kar taneleri bu aşkın vedasına şahit olmuştu
Kolay olmayacaktı biliyordum bu son veda
Cehennem ateşinde yanan iki yürek vardı bu gün 
Ankara Otogarı'nda

Ayrılıyorduk işte otobüsün hareketine saniyeler kala
İkimizde yaşlı gözler yaralı bir yürekle
Ben el sallarken otobüs camından sana
Bükmüştün boynunu bakıyordunya hani
Gitme diye yalvaran yaşlı gözlerle bana
Çaresizce baktık birbirimize saatlerce 
Uyanmıştık sanki uykumuzdan otobüs hareket edince
Bu rüya değil gerçekti ayrılıyorduk işte seninle
Hoşcakal ölümsüz aşkım kalbimde senin her zaman yerin
Yanmıştı kalbimiz cehennem ateşinde gelince ayrılık saati
Son kez el sallayıp silince gözyaşlarımı çaresizce
Sen boynu bükük baktın bana canımı bedenimden alırcasına

Gözyaşlarım dökülüyordu gözlerimden yüreğime
Bu gün ayrılık fırtınası yalnız bize esti gürledi 
Kar yağıyordu biz ayrılırken ankara otogarında
Yüzümde içimi yakan masum bir gülümseme
Yalvarırken içimden gitme kal benimle diye
Ayrılık acısına can dayanmıyor
Bu gün ankara otoğarı bizim için bize ağlıyor
Ellerin ceplerinde bakarken bana boynu bükük
Teselli etmek istedim silip gözyaşlarını yanında olup
Boğazıma düğümlenen ne çok şey vardı söylenmeyen
Ne büyük acım vardı anlatıp dile gelmeyen
Acı bir gülümsemeyle sakladım 
Yanan yüreğimin yarasını


( Şahidimiz Oldu Kartaneleri başlıklı yazı hanife duman tarafından 5.09.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.