Online Üye
Online Ziyaretçi
Sultan bir türküdür öyküsü uzun
Yüzüne elleri dokunmuş güzün
Güzel gözlerine oturmuş hüzün
Kanayan yerime dokunur sultan
Sanırsın bozkırda sabah ayazı
Titreyen bedenim unutur yazı
Boynunun altı zambak beyazı
Göstermez gayrısın sakınır sultan
Büyümüş serpilmiş durulmuş gönlü
Güzellik mührünü vurulmuş gönlü
Aşkın sahnesine kurulmuş gönlü
Aşikar etmeye çekinir sultan
Bakar nemli nemli kanım kururken
Canıma girmiştır durup dururken
Gözler mavzer mavzer beni vururken
En masum halini takınır sultan
Onu mektep değil hayat okutmuş
Rızkının içine terin akıtmış
Eliyle yaşamı sımsıkı tutmuş
Tavrıyla halinden yakınır sultan
İçinde ağrıyan yeri mi vardır
Aşılmaz engeli zoru mu vardır
Yoksa beklediği biri mi vardır
Telaşlı gözlerle bakınır sultan
Sultan bozkırda bir özge kızdır
İçi dışı aynı kabuksuz özdür
İlahi bir seste bestedir sözdür
Doğrudan ruhuma okunur sultan
12.08.2015
ZİYA ACAR