Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir vakte erdi ki bizim günümüz
Yiğit
belli değil mert belli değil
Herkes
yarasına derman arıyor
Deva
belli değil dert belli değil (Ruhsati)
Güzel
bir vakte erişmedi günümüz
Yiğit
belli mert belli değil geçti ömrümüz
Herkes
yarasına birlikte derman aramıyor
Deva
belli birlik dert belli birlik beraberlik bulunmuyor
Fark eyledik ahir vaktin yettiğin
Merhamete çekilip göğe gittiğin
Gücü yeten soyar gücü yettiğin
Papak belli değil Kürt belli değil
Fark
etmedik ahir vaktin yettiğini
Ömrümüzün
masumlara öldürmeye yettiği
Gücü
yeten soytarı ile uğraştığımız
Düşman
belli Kürt değil, adam adam değil
Adalet kalmadı hep zulüm doldu
Geçti şu baharın gülleri soldu
Dünyanın gidişi acayip oldu
Koyun belli değil kurt belli değil
Adalet
birlik ile sağlandı zulüm yok olmaya başladı
Baharın
gülleri solmadan yollara çıkıldı
Dünyanın
sonu nefret ile çizildi
Koyun
belli değil kurt belli değil nefret işte görüldü
Başım ayık değil kederden yastan
Ah ettikçe duman çıkıyor festen
Haraba yüz tuttu bezmi gülistan
Yayla belli değil yurt belli değil
Ayak
başka yerde keder gezer masum gönülde
Ahımız
çıkıyor semada isyan çıkıyor içimizde
Yollar
harap gönüller harap gönlümüzde
Yayla
belli yurt belli düşman belli değil nerede
Çark bozulmuş dünya ıslah olmuyor
Ehli fukaranın yüzü gülmüyor
Ruhsati de dediğini bilmiyor
Yazı belli değil hat belli değil
Edep bozulmuş dikiş
tutmuyor
Cümle masumların yüzü
gülmüyor
Kul Mehmet’im insanlara
ne diyeceğini bilmiyor üzülüyor
Yazı söz kifayetsiz anlayan anlamayan belli değil ömür bitiyor
Mehmet Aluç (Kul Mehmet)