Sessizliðin sesi idi en yakýcý

Ve en sahici olandý sevmek:

Koþullanmadan ve konuþlanmadan yakýcýlýðýna

Evrenin.

Hidayet bildim bileli aþký

Kurak bir iklim kadar nasýl da yýkýcýydý ve

Ýmgeler seðirtti bir menzilden diðer

Bir izleðe.

Ve somurttum günlerce

Gidip de gelmeyen göçmen bulutlara:

Sadece seyrettim ve usulca,

Hissettirmeden kara gölgelere.

Sýðmadým satýrlara

Sýðýntý mutsuzluðum kadar heyula bir boþluktu

Adeta yol bildiðim kýrýk çakýl taþlarý,

Bir bir döktüðüm her gidenin ardýndan

Nasýl da safça ve edilgen varlýðým

 Aslýnda tek vazgeçilmezim.

Çýðýrtkan söz öbekleri

Sadece duygulardan mütevellit,

Taþan ve akan oluk oluk

Nezdinde bilsem de

Vazgeçilmez bir düþ olarak

Ýþlenirken sicilim.

Son bir edim son bir dürtü kadar

Kabul görmez yine de soluklandýðým

Ve hatta

O tek kýmýltý makamsýz bir seyrin

Perde arkasý:

Tek bir sözcük dile gelmeyen

Fýsýldarken adýmý

Ýçine sýðdýrdýðým koca bir yaþam

Bir fani belki bir ömür:

Kelebek kadar naif aslýnda

Nasýl nasýl da kýsa döngü,

Bilsem de geç

Ucundan tutmak sadece

Kopacaðýný bilsem de.