Online Üye
Online Ziyaretçi
Ey nefret sahibi
nefreti göğsümüze çalışsan da dikmeye de
Bir an sanıp elimizden
tutup peşinde sürükleyebilsen de
Yeşeren umutlarımızı
ülkemin bağrında söndürdüğünü sanıversen de
Benim ülkemde hayal
kırıklığına uğrarsın kazandığını sandığında
Ecdadımın kanı ile
sulanmış Türkiye’min her karışı bilmesen de
Mezarında kükreyerek
kalkar hem sana hem bana tokat atar
Hem senin hem de benim
dünyam şaşar
Gönlümüzde vatanımızda
imanım kardeşliğimizi kardelen çiçeklerini kopardığın anda
Ülkemde insanımın
dinine imanına söz ettiğin o anda
Yakıp yıkmaya
çalıştığında hezimete uğrarsın o zamanda
Haykırışımız sessiz ve
yaralı olsa da yakıp yıkmaz ezer geçeriz
Seninki belki nafile
bir çırpınış eceli gelen köpek misali izin vermeyiz
Yüreğimize kara kışı
yerleştirsen de ülkemde her zaman bahar vardır
Ördük bu ülkeye iman
ile kardeşliği el ele gönül Gönüle imanımız vardır
Hücrelerimizin her
zerresinde ecdadın duası vardır iman ile işlenmiş sana hayat yoktur
Düşen her damla
gözyaşında şahlanır imanım sabırla bekler yere düşmeden avuçlarım
İmanımızla ezer geçeriz
yaşarsın hezimeti, burası Türkiye, ecdadımızın kanıyla sulanmış
Gönlümüzde vatanımızda
imanım kardeşliğimizi kardelen çiçeklerini kopardığın anda
Ülkemde insanımın
dinine imanına söz ettiğin o anda
Yakıp yıkmaya
çalıştığında hezimete uğrarsın o zamanda
Hangi kelimen hangi
sözünde güzellik var söyler misin?
Hangi bakışında hangi
adımında hayat var bilir misin gösterir misin?
Hangi dilinde rıza var
merhamet var
Nefret ile kusarsın
yanımıza koşarsın edepsiz edepsizliğini bilir misin?
Utanmadan
akılsızlığınla aklım var yok satarım der sırıtırsın
Canı avucunda ecelini
arasın yok yere işgal edersin gönülleri yan gelir yatarsın
Gönlümüzde vatanımızda
imanım kardeşliğimizi kardelen çiçeklerini kopardığın anda
Ülkemde insanımın
dinine imanına söz ettiğin o anda
Yakıp yıkmaya
çalıştığında hezimete uğrarsın o zamanda
Kul Mehmet’im tende
dilde olmazsa şükür iman kardeşlik olmaz gönülde
Düşer tene azaplar
dilde gönülde nefret kin olursa her yürüdüğünde
Yoksulları garipleri
anaları ağlatır çocukları yetim bırakana dersini vermezsen her gördüğünde
Düşer tene azaplar
dilde gönülde nefret kin olursa her yürüdüğünde
Bir düğüm atanın düğümünü sökeriz kardeşlikle
Düğümü ilmiği asarız boynuna yetimi gördüğümüzde
Gönlümüzde vatanımızda
imanım kardeşliğimizi kardelen çiçeklerini kopardığın anda
Ülkemde insanımın
dinine imanına söz ettiğin o anda
Yakıp yıkmaya
çalıştığında hezimete uğrarsın o zamanda
Mehmet Aluç (Kul
Mehmet)