Online Üye
Online Ziyaretçi
Uyar gökyüzüne yazmıştı
Edip Maviye
Cemal çayın demine
Marmara kuşların uçuşuna
Madak çiçeklerin açışına
Nazım memleketin üzerine
hepsinin yazacak bir yeri, okuyacak birileri vardı.
Ben neye ve kime yazmalıydım ki ?
benim senin gidişinin ardından kalan
ayak izlerinden başka neyim var?
Gelişinin geldiği yoldan gidişinin bana veda etmesi,
bundan daha derin,
daha kalın defter bulamam bayan.
Ve benim okuyacak birim olarak
kimsesizliğimin bulunması
tüm şairlere kafa tutmamla eş değer olmuyor mu?
cehaletim ne kadar da yorgun
koca evren
nasıl durabildin kanatsız bunca zaman
bir kaç yılda yorgun düştük biz
sen öyle süslü öyle sabırlı
öyle sakin
yaşamın hazzını yüreğine sığdıramadığın kollar açmayı isterdim
aşkında ölümsüzlüğü yaşadığın
isterdim ki
seninle var olmayı
ama hiçbiyer'sizim..
heeyy üstüme üstüme gelin sonralardaki fırtınalar
karşı konulmazlığınıza bulanacağım
kalbimdeki dalgalar günlerin kıyılarına sürükledi titreyen gölgemi
içimde şehirlerin kaçı sele kapıldı
kaçı terkedildi
onlar da şiirlere kalsın
yaza dursun şairler
tüm havaları yapraklara katın
uçsuz bucaksız...