Acýsýný  anlatsam  kalýn  bir  roman olur

Dilimdeki  çýðlýklar, acý  bir figan olur

Bir tarafta deðilsen, düþüncen urgan olur

Anýsý  bende  HAZAN,  bir Eylül akþamýnda.

Bak neler hatýrlattý,  o güzelim ay bende

Hesapsýzca ölenler,  vardý farklý nedende

Hüzün dram ve çile, yansýrdý buðday tende

Mazluma mezar KAZAN, bir Eylül akþamýnda.

Yeþil doða solarak, sarý   renge  bakýyor

Bülbülün ahý baþka, bu mevsim çok þakýyor

Dönüp de baktýðýmda,   gözlerimi  yakýyor

Pencereme vuran TAN, bir Eylül akþamýnda.

Komþunun oðlu Ali,  kör  kurþunla vuruldu

Köpürdü  Karadeniz,    dalgalandý duruldu

O kadar masum öldü,   sanki hesap soruldu

Bunlardýr beni YAKAN,  bir Eylül akþamýnda.

Kimseye  diyemezdik,  derdimiz  dað  olurdu

Dertler var yumak yumak, çözüm zaman alýrdý

Ekmek  alacak  olan,  kuyruklarda   kalýrdý

Bizlerdik yoktan ÇIKAN, bir Eylül akþamýnda.

Dedim ya Eylül bana,   hep  kederi  anlatýr

Arada  derin   vurur,    kulaðýmý  çýnlatýr

Þu aklýmdan  çýkmazda,  beni  böyle inletir

Mutlu  olur mu bu CAN,  bir Eylül akþamýnda.

Âdem Efiloðlu