Neyin derdi neyin tasasý

Ah, bir bilsem

Ve görsem tüm serzeniþleri

Kopup gelen uzaklardan.

Hatta sorsam neden,

Sureti kati pes etmem,

Desem de sen yine de inanma bana.

Ne çok yýlgý bir bilsen,

Þu yürekte neler neler yýðýlý:

Birikmiþ sayýsýz ayrýntý

Nedir, kimdir diye asla da sorma

Acýlar sadece bende saklý.

Günyüzü görmüþ çok insan

Nedense ayrý düþmüþler vicdanlarýndan

Sebepsiz yere kabullenmek olsa

Keþke tek çare

Biçilmiþ kýlýflar belli ki

Yalanlarýný örtmemekte.

Þükür vesilesi oysa

Aldýðým/ýz her nefes

Bu bile yetmez mi

Kaderin attýðý sayýsýz çalýma inat

Nasiplenmek ne olursa olsun

Varsýn olsun gönülden ýrak.

Yadsýyamayacaðým kadar çok insan

Kimi münafýk kimi mübarek,

Kýlý kýrk yarsam da ömür boyu

Yaranamadýðým çoðu

Sözüm ona sahip olduklarý asil bir yürek.

Ne bir sanrý benimki

Ne de bir isyan

Ne piþmaným ne haris

Sýðýndým sýðýnalý gönül dergâhýna

Þükür dilimde

Sahip olamadýklarým varsýn

Kalsýn çok uzaðýmda.

Devran bazen çok yorgun

Bazen süzgün þu garip gönül

Bazen kendinden geçer

Yine de ne varsa

Asla hicap etmediði,

Mukadderatta saklý deðil mi

Tüm o gizem…

Iþýðý loþ bazen yollarýn

Bazen kaçýp da ürktüðüm

Sözüm ona sayýsýz karartý

Yine de baþýmý kaldýrýp

Derinliklerinde göðün her ne ise gördüðüm.

Emsalsiz iþte adýna ömür denen

Bir dokunuþu yetmez mi dost bildiðinin

Bazen bir ses

Bazen bir nefes

Ya da omzunda hissettiðin…

Vakýfýz çoðu þeye

Gücümüz yeter yetmesine,

Kar bilmekse sevgiyi

Yüreðin her daim nasiplendiði.

Ve her nüansý gönlün

Yeter de artar bile

Ruhunu en derinden bilemeye.