Online Üye
Online Ziyaretçi
Çığlık çığlığa bağırdı insanlar : " Öldü ! " diye... " Hayır , olmaz ! " dedi adam şaşkınca. Ve upuzun yatırılmış, üstü örtülü kadına yaklaştı, diz çöktü önce ve uzandı yanına . Açtı yüzünü, gülüyordu kadın. Sıcacıktı elleri. Kulağını yanaştırdı dudaklarına, anlayamadı nefes alıp alamadığını." Hadi kalk kadınım, yeter bu kadar şaka " dedi. Cevap alamayınca " Sözün vardı, bırakıp gitmeyecektin ya hani.." dedi ve kalktı.. .
Nefes, evet nefes almalıydı ve balkona çıktı, çocuklarını çağırdı." Yavrularım ! Bir gidin bakın ne olur. Anneniz ne yapıyor. Ben anlayamadım bir şey . O hiç şaka yapmayı sevmezdi oysa. Merttir, sözünü hep tutar. Bana sözü vardı o beni yalnız bırakmaz ! " dedi. Çocukları gitti ve çığlıkları çığlıklara karışmıştı.
Bir birlerini görmeden en çok 2 ay durmuşlardı
onlar bu zamana kadar. Ya şimdi ? Şimdi o kadar da duramayacaktı adam. Ve öyle
oldu, ne kendi yalnız kalabildi ne de eşini bir hafta bile yalnız bırakamadı.