Artık hiçbir şiir teselli etmiyor beni
Yıkık duvarlara yasladım başımı
Ritimsiz şarkılar okuyorum lehçesi bozuk
İzbe bir şehrin
Küf pas içinde ki anahtarı yitik
Kronik duygular
Ütopyalarda aranan ironi
G/öç yolunda saklı masallar yazılmış
İki kaşın ortasına
Kaza
Kader
Keder
Ne eder küf kokulu zamanın sırrını yazsa
İfşaya durur solan rengimde
Kaybolan mazinin izlerini
Yazamam kalemimde tükenir umutların rengi gri
Çetrefilli gülüşleri resmederken kelamım ateş rengi
Tutuşur tüm iklimler zaman olur zemheri
Kaç şiir demlendi bu vakti kara mevsimde
Ellerimde hala sıcaklığı var kayıp sevdanın
Tutuşur iki ömrün mahyasında müebbet bir aşk
Şiir şiir tükenir imgelerini saymadığım sayfa sayfa muhabbet
Kirli bir yazgıdan ç/alamadım renkleri
Şimdi bir güncenin dip notundan okuyorum
Kavuşmasız saatlere asılı kaldı saadet
Nuray AYHAN…