Le dayika/mın to bızanıbe,ezji bırindarım,
Derde dıl,derde kedere,derde dünyaye
Dayika mın
İnsan bazan yanlızlığı özler,bazan sesizliği,
Geçmişi,dostlarını,sevdiklerini,yokluğu kala/kal/dımı kendi ile
Düşünür durur ve dalar
Bi bakar zihni balalayka olmuş
Bide kuğu gölü balaesi gibi narin döner aklı
Yaşlanınca bedeni çocukluğunu özler
Keşke olmasaydım der adem evladı
Laf arasında sıkıştırır hayata olan isyanını
Dayika mın
Keder gelekara bahare gelekeraji zıvıstane
Bir yerinde garip ve yoksulları olur hayatın
Çocukluğun tadını bilememiş bedenlere sahip olan
Çilekeşler
Gece yarısı çatlamış parmakların cana verdiği sızı
Hayatın yüküne hamal olmuş omuzların ağrısı
Dünyanın derdine elek olan yürekleri
Dayikamın
Dıl gelekara şerbete şekere,gelkaraji agıre xençere
Bir yerinde kavuşmayan sevdalıları vardır hep tabiatın
Yüreklerinde Leyla ve Mecnun taşıyan aşıklar
Dünyanın iki yakasının bir araya gelebilmesi mümkünken
sevda yakaları bir araya gelmeyen sevenler
Ayrılığın kızgın ateşi içinde dağlanan gönlüller
Dayika'mın ez her demji be halum
Derde ve dünyaye'ra hembalum
Seva dıl nexaşbum dı nalum
Zarutiya mın tınebu
Gencya mın zoru derdu kederu
Emremın to ne başu to ne xoşu
Civanum fekirum xer dem bemalum
Mehmet Kılıçel
(
Dayika Mın başlıklı yazı
M.Kılıçel tarafından
23.04.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
