O düşsel yolculuğumun

İlk durağı…

Gelmek bilmeyen yolcularını

Karşılamaya gelmişken

Düş yorgunu zihnimin

Bir oyunu altı üstü:

Buluttan bir otobüs

Sayısız pervane

Tekerlek yerine

Konuşlanmışken pür-dikkat sipere.

 

Elimde düş bombası o sakil yalnızlığımın,

Derinden nasıl da içten

Ve yalıtılmış.

Biraz sıradan biraz yalın

İteklenmiş çocuk yanım.

Muhalif, destursuz

Yeni yetme düşlerim

Kırık bir taburenin aksak ayağı

İncitmeye korktuğum yarınlarım.

 

Altı üstü devinimi süregelen

Koca bir boşluk:

Ne varlık ne hiçlik

Sona gelmeden yitip gitmiş.

O tadımlık dünyanın

Akıl dışı ahengi

Kaçıncı oktavdan kim bilir

O şarkının mirası

Mum gibi erirken yürek

Akıp gitse de kiri pası.

 

Ne demek dostum

Fütursuzca çekip gitmedin mi usumdan

Boşluk mu dedin,

Güldürme sakın ha

Islığını duymaz mısın uzaklardan

Ve alayını

O çığırtkan kuşların

Hüzün ile dolarken heyula evren.

Mizacındaki sıradan ve yeni yetme

Tutarsızlık kadar

Ne varsa saf tutmuş has bel kader

Keşke bağışlamayı öğrenseydim ezelden.


( Düş Yorgunu... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 22.04.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.