Seyrelmiş zamanın
İçli serzenişi yakarken
İçin için
Ve yinelerken aynı
heceyi
Neler saklı kim bilir
içinde…
Günahı sevabı
En hasından
O deli sevdanın
Gıyabında türemiş iken
Saadet tutarsızca.
Ötelenmiş nice yeti
Istırabıyla zaman zaman
Yürek burkan.
Var olmamış o hayalin
Tek emsali
Alabildiğine sıra dışı.
Ufaldı mı gölgeler
Sıradanlığında hüküm
giymiş
İken nezdinde günün.
Devşirdi mi gece yine
Güneş arz-ı endam
ederken
Derken yitip gitti
keder
Umudun gölgesinde
Elimle koymuş gibi.
Kar beyaz o bulutun
Üzerinde süzülürken
Yılgın kuş sürüsü
Hele ki baharın coşkusu
Öderken kefaretini
günahların
Sefil insanoğlu ve
Bitimsiz yankısının
duyumu.
Sonsuz teferruat
Saklı iken imgelerin
türevinde
Mil çekilmiş gözlerim
Nasıl da kan çanağı.
Ya buğusu o öfkenin
Fazlasıyla gizli saklı,
Yoldaş olmuş bir kere
zavallı nefsime.
Körelmiş nice umut
Çoktan pelesenk olmuş
Derinliklerinde iken
zihnimin
Devinimi zamanın nasıl
da biteviye
Yörüngesinden çıkmış
bir kez
Nice kirli vicdan.
Kıvranırken ötelenmiş
bedenler
Ölüme hayli yakın.
Canhıraş o telaşı
Dönme arzusu yeniden
Kucaklarken sıra dışı
olsa da
Yakalamak en güzel anı;
Adeta bir bebek saflığı
Ne mümkün ne de
ulaşılası.
Uzaklardan yankılanırken
Çığlığı şeytanın
Ölümün gölgesi
Hiç bu kadar yakın
olmamıştı,
Güne uzak
Sona yaklaşırken adım
adım.