Eylül Yaprakları
''Sonbahar'dan eylül'ü
çıkarabilseydim eğer gözlerinin yeşilini de aklımdan atabilirdim.''
Sıradan bir eylül akşamı,
bir kalbin içinde hep aynı mevsimi yaşatır mı? Yağmurların gözlerime düştüğü,
rüzgârın saçlarımda dolaşan son günleri, aşk ve sevgiye inancımı yitirmiş
yüreğimin sessiz çığlıklarında ona rastladım.
Ben eylül’de dönerim bu
hüzün şehrine, sarıdır rengi, yeşilin solmaya direndiği aydır. Ne zaman İstanbul'a
eylülde dönsem içimi bir burukluk kaplar. Üzüm gözlerimde nem, kalbimde coşkusu
bitmiş ritim, yalnızlığın soğuğu değen solgun yüzümle bir başıma yürüdüğüm
yollarıdır İstanbul.
Bilmezdim ben de hiç
bitmeyecek bir mevsime yürüyeceğimi. Bilemezdim kalbimde dökülen eylül
yaprakları gibi sararıp kimsesiz sokaklara düşeceğimi. Hiç düşünmedim eylülde
güneş doğarken yüreğime kara kışı getirip gideceğini.
Baharın diğer adına uygun
gelen adımlarının ona zıt gidişiydi eylül, hüzün döken satırlarıma başlangıç
yazdan kalan son günleri geride bırakırken bilemezdim yaza yaza bitmeyecek bir
mevsime yürüyeceğimi.
Yaşamımı değiştiren
öylesine bir zaman başlangıcı değildi. İçim eylülde dökülmeye başlayan kuru
yaprak misali hergün azar azar solarken kahvesi düşüyordu gözlerimden. Yaz
mevsiminin sonu dudaklarımın çatlamasaydı ona rastlayışım. Bir eylül akşamında açıldı kalbime onulmaz
yara. Susuzdum yalnızdım. Aşkı gözlerinden ağır ağır yudumlamıştım…
(
Eylül Yaprakları başlıklı yazı
Birgül tarafından
8.04.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.