Bir sandala binip kaybolmakta,
Issız okyanus üzerinde edep,
Kirlenmiş ağızlar küfür kokar.
Bakir aşklara veda mektubu kumsal,
Ve yaşlı iki göz gibi yağmur,
Uçurumdan düşen bir çakıl taşı.
Tek kurşunluk et parçaları.

Aklın damsız olup da giremedi sokaklarda;
Platonik bir aşkla yanar gönül.
Yeter kendi bildiğini okuduğun,
Sus ey akıl!
Biraz da dinlemeyi öğren.
Sahi nerede sende o akıl!

Kumdan kaleler yapıp içine girdik.
Kumlar suya erdi çırılçıplak kaldık.
Bir zamanların masumlarıydık, 
En afili günahlara battık.
Yazık çok yazık!

Yinede,
Uslanmaz sanma;
Evvelden iblisin şaplağını yiyen âdemoğlu.
( Babasının Oğlu başlıklı yazı Mecaz Adam tarafından 2.04.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.