Aslýnda sana oldukça yakýným elimi atsam tutabilecek durumdayým. Baþýn hep omzumda gözlerinden akan yaþlar avuçlarýma damlýyor, hüznün ,ile bende hüzünleniyorum. Söylenmeye baþlýyorsun birden ‘'keþke herkes senin gibi olsa farklýsýn sen diðer erkekler kadar zalim deðilsin'' diyorsun. Ve yine sarýlýyorsun bana, uzaklara bakýp anlatmaya baþlýyorsun. Nefret dolu sözcükler çýkýyor inci kadar narin diþlerinin arasýnda, aðzýndan çýkan her kelime isyanla sonuçlanýyor. ‘'kimse beni anlamýyor herkes beni kiþisel hazlarý için kullanýyor diyorsun.’’ Aslýnda seni anlayan biri var. Seninle ayný kaderi yaþayan ve tüm yaþanmýþlýklardan piþmanlýk duyan biri var oda benim. Ve hiç beklenmedik bir itirafta bulunuyorsun. ‘' keþke senin kadar temiz senin kadar saf duygulara sahip bir insan bulabilsem'' diyorsun. o an içimde söylemek isteyip de söyleyemediðim düðümleniyor. Ve kursaðýmda kalýyor sen diye içime çektiðim her nefes, o an tutup da elinden bu þehirden alýp götürmek geliyor içimden. Kimseye hesap vermeden, kimsenin sözlerine aldýrýþ etmeden, seninle kimsenin bilmediði bir yere yerleþmek istiyorum. Sonra rüzgârýn þiddetli tokadýyla doðruluveriyorum yerimden. O az önceki hayalperest insan yerini hayata, hayatýn acýmasýz gerçeklerine býrakýyor. Sonra derin bir sessizliðe bürünüyoruz, bir süre konuþmuyoruz, telefonun çalmasýyla bölünüyor sessizlik. Yüzünde gülücükler açýyor. Birden yeniden doðmuþ gibi ‘' o evet o arýyor'' diyorsun. O az önceki halinden eser yok. Nefret dolu sözcüklerin yerini sevda dolu sözcükler alýyor. Sevginin verdiði sarhoþlukla bana sarýlýyorsun. O an bedenimde bir soðukluk hissediyorum. Sana belli etmemeye çalýþýyorum. Sahte gülücüklerle yüzümdeki biçareliðimi gizliyorum. Sen gider gitmez, yerde buluyorum kendimi. Oracýkta hayata gözlerimi yumuyorum. Dilimde kendime bile itiraf edemediðim sevgimle…