Kırmızı bir gül yaprağına konmuş,

Uçmak istiyordu, uğur böceği,

Kanatlarını açarak, yoksa!

Rüzgâra mı direniyordu,

Yel değirmeniyle savaşarak.

Gülün kokusundan vaz geçmek,

Ne kadar zor geliyordu.

Uçarsa bir daha asla geri dönmeyeceğini, biliyordu.

 

Bir daha açıldı kanatlar,

Gül yaprağına veda,

Uçtu gitti, özgürlüğe kim bilir,

Arkasına bakmadan,

Acısını, bırakarak,

Bir damla düştü, belli ki ağlıyordu yaprak.

 

Bir an düşündüm, adeta donmuştum

Bende bir gül yaprağına konmuştum,

Her rüzgâr estiğinde direndim,

Hem, kanatlarım yoktu benim,

Uçup gideyim.

 09.03.2014/Kadir KÜÇÜKKARATAŞ

( Uğur Böceği başlıklı yazı morötesi tarafından 3/10/2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.