Buz çağını yaşıyorum dondu içimde her şey

Elimi, yüzümü tokatlayan Sensin

Üşüyorum, karanlık kuytularda saklanırken

Ateşimi söndüren boran Sensin

 

Pusulam bozuk, kutup yıldızı vazgeçmiş parlamaktan

Dümen kilitli, kalakaldım insafına dalgaların

Kabardıkça kabarıyor an meselesi alabora

Varmak için öldüğüm liman Sensin

 

Yer gök sallantıda kavuştu kavuşacak

Bir önceki adım yıkıldı bir sonraki yıkılacak

Durma, koşma, her an ölüm, yer yok yaşayacak

Nefes alıp verebildiğim tek vatan Sensin

 

Kaldırım köşelerinde büzüldüm sessizim

Muhtacım bir yudum suya, bir kuru ekmeğe

Üstüm başım paramparça, sıçanlarla birim

Şu sefil gönlümdeki tek sultan Sensin

                                                                            Mehmet Şahan...    

( Sensin başlıklı yazı Şahan tarafından 7.03.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.