Online Üye
Online Ziyaretçi
Pare Pare’lendi ıssız
şehir içinde bulamadım yüreğimi
Ayrılık oku değdi
yüreğime savruldum dağ ova parçalandım
Aradım bulamadım menzil
menzil gönülden sevdiceğimi
Susma kalemim yazmaya
devam et parçalansa da yüreğim
Hasretinle dört parçaya
bölündüm koştum dört bir yana
Yıllar önce ilk
gördüğümde söylemiştim seviyorum yana yana sana
Çektin gittin
gülümsemedin yüreğim kanıyor bir can vermedin bu cana
Susma kalemim yazmaya
devam et parçalansa da yüreğim
Kara kışlar nice
baharlar geçti dönmedin sen bana hala
Hata sende bende değil
sen atladın daldan dala
Şimdi sende bende çıldırdık
işte yalnızlıkla sıkıntıyla kala kala
Susma kalemim yazmaya
devam et parçalansa da yüreğim
Gönül aşk elbisesini
merhamet ile giyer
Sevdim seni mutlu etmek
için geziyorum diyar diyar
Seni sevdim ben artık
dünyada oldum ben bahtiyar
Susma kalemim yazmaya
devam et parçalansa da yüreğim
Biliyorum gönülde aşk
ile gidince yâre yanında biter yollar
Aşk ile sevenlerin
yolunun neden ayırır zalim kullar
Seni sevdim ayıramaz
beni senden kullar kırılsa da bu kollar
Susma kalemim yazmaya
devam et parçalansa da yüreğim
Sana ötelerde sevgi ile
açtım ben kolumu
Ara bulursun sen bana
gelen yolumu
Aramıza hangi edepsiz
ekti ayrılık tohumu
Susma kalemim yazmaya devam
et parçalansa da yüreğim
Kul Mehmet’im hasret
aşığın yüreğini derinden deler
Aşkın narında aşk ile
seven gönüller her zaman pişer
Aşk gönlü güzel olup tertemiz
olanların kapısını mutlulukla düşer
Susma kalemim yazmaya
devam et parçalansa da yüreğim
Mehmet Aluç