1 Şehir Kaçağı Düşlerim...



Dağınık zihnimin koridorlarında

Yankılar çarparken o flu duvarlara

Bin bir yadsımazlıkla çekmişken perdeleri

Sığıntı bir yalnızlık

Azıcık yeknesak…

 

Üşengeç gölgelerin kırılgan zafiyeti

Yabancıların o korunaklı muafiyeti,

Nasıl, nasıl da uzağımda.

 

Yayvan bir gülümseme peyda olmuş iken çehrelerde

Çoktandır öğütüldü düşlerim

Sükutu elemiş tümden

O pervasız değirmen,

Uzağında alabildiğine engin

Fazlasıyla sığ belki de

Bir adım uzağında iken tüm mahremiyetin.

 

Aldanmayın asla dipsiz suskularıma

Takılmış onca düşüngeç

Aklımın kancalarına bir kez.

Gülünç bir çocuk kadar ürkek

Asılı kalmış o billur avizeye.

 

Derinlerde bir gömüt,

Şehir kaçağı düşlerim;

Firar etmiş kırıklardan

Ve fazlasıyla kırılgan

Bir o kadar nüktedan…

 

Üç beş leke üstte başta,

Koyultulmuş gecenin hüzünlü dokunuşu

Yayılırken günden güne.

Fevri, sorumlu hatta tutuklu

Korunaklı ve sakıncalı.

Tılsımı evrenin

Çözümün çok çok ötesinde

Sadece yaşamak kendince…



( Şehir Kaçağı Düşlerim... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 17.02.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.