NE DOĞRARSAN ÇANAĞINA
O GELECEK KAŞIĞINA
Bir bayram sabahı:
Adam banyodan
karısına seslendi
- Mualla... Anneme
gideceğiz değil mi? dedi , adam...Giyinmiş kuşanmış, saçlarını tarıyordu.
Kadın içerden seslendi:
- Merallere söz vermiştin, ne olacak aşkım?
Pikniğe gitmeyecek miydik.?
............
- Kadın devam etti. Sonra çocukları da Sinemaya
götüreceğim diye örgütlemiştin, Hem sizin daireden
Yücel beye uğrayacak, müdür
yardımcısı Selamı beyleri ziyarete gitmeyecek miydik?
- Haklısın ..O zaman Anneme yarın gideriz, söz
vermişken onlara gidelim,dedi adam.
Kadın kendi kendine mırıldandı:
-Hiç hesap kitap etmeden sözler veriyorsun ama, diye
yakındı
Adam salona geldiğinde, çocukları boynuna sarılıp
bayramını kutlamağa başlamışlardı. Kadın küpelerini
kulaklarına takmayı
başaramamış, salona girince kızından yardım istedi.
Kızı annesinin boynuna sarılıp, yanaklarından
sevgiyle öptü...”Canım annem” dedi
...Kadın sevgiyle kızını kucaklarken birden
içinde bir şeyler
kırıldığını hissetti. O kırılmanın çatırtısını ta yüreğinin içinde duydu
kadın... Hani, bir yumurtanın ağır, ağır çatlayarak bir minik bir civcivin dünyaya merhaba deyişi var ya...Öyle garşp bir duyguya kapılmıştı kadın
Meral hanım; canım annem diyerek boynuna sarılan kızına
baktı...Yarın yaşlandığım da, ben bu can parçama yük mü olacağım, diye geçirdi içinden
Ne yaptığını bilmeden ulu orta gezinmeye,
gezinirken de düşünmeye başlamıştı...
Can parçam dediği kızına baktı, gözleri
dolmuştu... Evdeki düzene uyum sağlayamıyor, her şeyime ayak bağı oluyor
diye
beni huzur evine göndermeye
kıyar mı can parçam diye düşündü..." Yok, asla bana öyle bir şey yapmaz, diye içini serinletti."
- Peki biz sana nasıl kıydık Anne? diye haykırdı
birden... Ağlamaya başlamıştı.
Çocuklar başına üşüşmüş, merakla ne olduğunu
anlamağa çalışırken , kadın içeriye seslendi...
-Feritttt!
Adam arabasının
anahtarlarını almış, eşikte bekliyordu...”ne var dedi...”
-Merallerin de Selamı beylerinde canı cehenneme!
Çocukları da başka zaman sinemaya götürürsün...
Kalk, haydi... Annemize gidiyoruz!
Ferit,şaşkınlıkla geri dönüp
Nee...Diyebildi...Sadece...
İlk iş huzur evine, Cemile anneye yani babaanneye
gidiyoruz... Tamam mı?
Şeyy, ama, diye kekeledi adam , kadın gözlerini
kurularken:
Hayat bir garip oyun, dedi .. . Ne doğrarsan
çanağına, o gelecek kaşığına, demişler
Hadi, kalk gidiyoruz...
diye emri vaki söylendi. Bir yandan da çocuklarına sımsıkı sarılmıştı
Yaşasınnn diye çığlık attı çocuklar... Babaanneye
gidiyoruz... Adam, gülümsedi.
Ve kadın anladı ki;
Gerçek anlamıyla bayram, ilk kez bu sene gelmişti
evlerine...
Gözlerini kuruluyordu...
Adam, göz yaşlarını göstermemek için banyoya
koştu... Aynanın karşısında, kilitli kapılar ardında nedenini
bilmediği bir
duygunun yoğunluğunda sevinçle ağladı... Ağladı...
Bir ara, musluktan akan su sesine karışıp giden
hıçkırıkları duyuldu...
Affet beni anne diye söyleniyordu...
toynak