Gönülden
merhamete yol olmayınca acılar dinmez
Haydi,
gel bırak inadı merhameti gönlüne al
Dağa
çıkar bu gönül merhamet olmayınca aşağıya inmez
Gel
haydi bırak nefreti kini merhametle gönüllerde kal
Ufukta
dalgalanır al bayrağım gönlerden inmez
Korku
nefret al bayarak dalgalanınca ülkeye sinmez
Nefret
kin ülkeye inince merhametsiz gönüller gülmez
Gel
haydi bırak nefreti kini merhametle gönüllerde kal
Nur
içinde yatan ecdat vatan için canınla verdi emek
Onların
izinde gitmeden vatansız olur mu gülmek
Bayraksız
vatansız yaşamak ölmekmiş esaretmiş meğer
Gel
haydi bırak nefreti kini merhametle gönüllerde kal
Bayraksız
vatansız yaşamak ölmekmiş esaretmiş meğer
Vatan
için şehit olanlar bunu için canlarını ile vermiş değer
Dalgalanan
al bayrak vatan için ölmek çok güzelmiş, meğer
Gel
haydi bırak nefreti kini merhametle gönüllerde kal
Vatan
yeryüzünde al bayrak gökyüzünde açmış kucağın sana
Baktıkça
gör vatan için şehit olan ecdadını yüzün çevirme yana
Değmesin
vatana namahrem eli zayiat gelmesin cümle cana
Vatan
millet bayrak sevgisini işleyelim gönüllere kana kana
Gel
haydi bırak nefreti kini merhametle vatanın bağrında kal
Vatan
bayrak ile sana herkes candan seven yardır
Bundan
ayrı düşünce ömrü hayatı bitiren kin nefret hardır
Vatanında
bayrak altında imanla yaşamak sana kardır
Gel
haydi bırak nefreti kini merhametle gönüllerde kal
Unutma
muhtaç olduğun kuvvet iman damarlarında var
Bayraksız
vatansız imansız inan sana kimse olmaz yar
Vatan
için şehit olurken ecdadın alnına yağıyordu kurşundan kar
Vatan
bayrak için vermezsen sende savaş dünya sana olur inan dar
Gel
haydi bırak nefreti kini merhametle vatanın gönlünde kal
Kul
Mehmet der ki bu âlemde it ürür yürür elbet kervan
Unutma
ecdadın bıraktığı vatanı canınla korumak olsun davan
Nimetin
sofranda olsa da bir tas çorba hatta kuru yavan
Vatansız
yol vatansız sevda vatansız ar olmaz bil her an
Gel
haydi bırak nefreti kini merhametle vatanın gönlünde kal
Mehmet
Aluç