Tertemiz, birer birer, indiler gökyüzünden
Her bir kar tanesinde çocukça masumluk var
İnsanoğlu denilen canavarın yüzünden
Bütün kirliliğiyle kenti kucakladılar
Lapa lapa kar yağar, tane tane, tertemiz
Döne döne düşüyor birbirine çarpmadan
Kimi siyah kimi ak, kimi aç kimi semiz
Umut bekler çocuklar gözlerini kırpmadan
Mazlum da sabır taşı kemiğe dayanmışken
Kanıyor gizli gizli yoksulluğun yarası
Hazır bütün sokaklar beyaza boyanmışken
Dilerim temizlenir vicdanların karası
Kirlenmiş bir şey yağmaz masmavi asumandan
Balçıkla kapatamaz kirli eller güneşi
Yandıkça insanların kör gözleri dumandan
Görmezler kalplerdeki yanan kutsal ateşi
Coşari kar yağıyor, tertemiz tane tane
İlahi bir düzenle düşerler lapa lapa
Bazen rüzgârla serttir, bazen olur mestane
Hiçbiri asi gelmez hükmedici Çalap’a
İbrahim COŞAR